12 “छं थः मचाबलय् निसें यक्व दुःखसिया यानावयाच्वंगु जादुत व यक्व तन्त्रमन्त्र छ्यला च्वँ! सके छ ताःलाइ ला, वा छं भय पिकयाः शत्रुतय्त ख्याये फइ ला।
इमिसं इस्राएल ल्याय्म्ह जूबलय् निसें हे सास्ती बियावयाच्वंगु दु। इस्राएलं थथे धायेमा,
अले फारोनं ग्यां दुपिं व जादु क्यनिपिं मनूतय्त सःतल। अले मिश्रया जादु क्यनिपिन्सं वयाः थथःगु जादुनं अथे हे यानाः क्यन।
जादु क्यनिपिन्सं नं थःगु जादुनं अथे हे यानाः मिश्र देशय् न्यंक ब्यांचा पिकाल।
कै पिचाःगुलिं जादु क्यनिपिं मोशाया न्ह्यःने दनाच्वने मफुत छाय्धाःसा सकल मिश्रीतय्गु म्हय् थें इमिगु म्हय् नं कै पिचाःगु खः।
मिश्रीतय् नुगः क्वतुनी अले इमिसं दय्कूगु योजना जिं स्यंकाबी। इमिसं द्यःतय्थाय्, तन्त्रमन्त्र याइपिन्थाय् अले मभिंगु आत्माया ज्या याइपिन्थाय् वनाः सल्लाह काइ।
“गुम्हय्सिनं मखुपिं अगमवक्तातय्गु चिं स्यंकाबी। गुम्हय्सिनं बुद्धिमानतय्गु खँयात ज्यालगय् मजुइकाबी। अले इमिगु ज्ञानया मूर्खतायात क्यनादी।
गुबलय् छिमित मनूतय्सं झंगःत थे चुंइ चुंइ हालीपिं तन्त्रमन्त्र याइपिंलिसे सल्लाह का हुँ धकाः धाइ। छु मनूतय्सं परमेश्वरयाथाय् वनाः सल्लाहया निंतिं न्यं वनेमाःगु मखु ला? म्वापिनिगु निंतिं सीधुंकूपिन्थाय वनाः छाय् न्यंवनेगु?
तर छिमिसं थःगु निंतिं दय्कूपिं द्यःत गन वन? छिमित दुःख जुइबलय् इमिसं छिमित बचय् याये फुसा इपिं वयेमा। हे यहूदा, छिमि गुलि शहरत दु, छिमि द्यःत नं उलि हे दु।
परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – फेटा लिका! मुकुट नं त्वः! आः हाकनं छुं खँ न्हापा थें जुयाच्वनी मखु। चिधंपिन्त तःधंकीगु जुइ, अले तःधंपिन्त चिधं याइ।
जुजुं न्यनादीगु खँ थुलि थाकु कि द्यःपिन्सं जक थ्व खँ धाये फइ। इपिं द्यःत मनूतय् दथुइ च्वनी मखु।”
अथे जुयाः जुजुं थःम्हं म्हनागु म्हगस कनेत देशयापिं जादु क्यनिपिं, ज्वखना स्वइपिं, ज्योतिषीतय्त व साइत स्वइपिं व सःतके छ्वल। इपिं जुजुया न्ह्यःने दं वये धुंकाः
थ्व च्वयातःगु आखः ब्वनाः अर्थ कनेत जिगु न्ह्यःने ज्ञान दुपिं मनूत अले ज्वखना स्वइपिं मनूत हल तर इमिसं थुकिया अर्थ कने हे मफुत।
दर्शन खनीपिं मनूत लज्या चाइ, अले ज्वखना स्वइपिनिगु ख्वाः ह्याउँसे च्वनी। इपिं सकसिनं थःगु ख्वाः त्वपुइ, छाय्धाःसा इमित परमेश्वरपाखें लिसः दइ मखु।”
थ्व फुक्क छम्ह वेश्याम्ह मिसा, जादु मन्तरया छम्ह मालिकनीया घच्चायाइपुगु ज्यां याना जूगु खः, गुम्हं थःगु वेश्याया ज्यां जात जातितय्त व जादु मन्तरया ज्यां वंशतय्त दास याना तइ।
अले परमप्रभुया दूतयात खनाः गधा पःखालय् प्यपुन। थुकथं बालामयागु तुति पःखालं कात। अले वं वयात हानं दाल।
अले इमिसं मनू स्यायेगु, जादु क्यनेगु, व्यभिचार यायेगु व खुइगु ज्याया पश्चाताप मयाः।