3 तज्याःगु तिंकथि वं त्वथुली मखु, अले पाल्चाय् पिलि-पिलि च्यानाच्वंगु मतः वं स्याइ मखु, वं सत्यताकथं न्याय याइ।
वय्कलं नुगः क्वतुंपिन्त लाय्कादी, अले इमिगु घालय् पट्टी चिनादी।
परमेश्वरं जिमि शत्रुतय्गु मभिंगु ज्या इमित हे लित बियादीमा। छिं थःम्हं धयादी थें इमित नाश यानादिसँ।
अदालतय् हाकनं न्याय दइ, धर्मी मनूतय्सं उकिया पँली।
परमप्रभु पृथ्वीइ राज्य यायेत झाइबलय् वय्कलं न्याय व धार्मिकताकथं संसारयापिं मनूतय्त राज्य यानादी।
थ्व परमप्रभुया न्ह्यःने जुइमा। छाय्धाःसा वय्कः पृथ्वीइ राज्य यायेत झायादीत्यंगु दु। वय्कलं धार्मिकतां सुयागु पँ मलीसें संसारयापिं मनूतय्गु न्याय यानादी।
वय्कलं जाति जातितय्गु दथुइ न्याय यानादी। अले यक्व मनूतय्गु ल्वापुख्यापु मिलय् यानादी। इमिसं थःगु तरवारयात मुगलं दायाः हलोया फालि व भालायात ईंचा दय्की। जाति जातितय् दथुइ ल्वापुख्यापु जुइ मखु, अले लडाइँया निंतिं सुनानं स्यनेकने याइ मखु।
वय्कलं थःगु फैच्वलय्या बथांयात फैजवालं थें ज्वयादी। वय्कलं चिचीधिकःपिं भ्याःचातय्त थःगु मुलय् कयादी अले इमित थःगु हे नुगःया लिक्क पाछायादी। वय्कलं तसकं चिचीधिकःपिं फैचा दुपिन्त बुलुहुं ज्वयादी।
व चिल्लाय् दनाः हाली मखु, वा तसकं हाली मखु अले वं लँय् थःगु सः न्यंका जुइ मखु।
छिपिं मध्ये सुनां परमप्रभुया भय काइ, अले वय्कःया दासया खँ मानय् याइ? जः मदय्क खिउँथाय् जुइपिं, परमप्रभुया नामय् भलसा ति अले थः परमेश्वरयाके हे भलसा या।
त्यानुचाःपिन्त हपाः बीत परमेश्वरं जितः स्यनामिं थें न्ववायेगु स्यनादीगु दु। वय्कलं जितः सुथ पत्तिकं थनादीगु दु। ब्वनामिं थें ध्यान बियाः न्यनेत वय्कलं जिगु न्हाय्पं चाय्कादीगु दु।
एदोमपाखें व बोज्रापाखें ह्याउँसे च्वंगु वसः पुनावःम्ह सु खः? झःझः धाःगु वसः पुनाः अले थःगु तःधंगु शक्तिं वयाच्वंम्ह सु खः? “धार्मिकतां न्ववाइम्ह व बचय् यायेत तसकं शक्ति दुम्ह जि हे खः।”
छु थःगु हे ल्हातं जिं आकाश व पृथ्वी दय्कागु मखु ला? अले फुक्कं थथे जू वःगु मखु ला? परमप्रभुं घोषणा यानादी। “आत्माय् चीमि खनीपिं व नुगः ख्वःपिन्त अले जिगु वचनय् थरथर खाइपिन्त जिं दयां स्वये।
वय्कःया शासन न्ह्याबलें दयाच्वनी, वय्कःया शान्तिया अन्त्य गुब्सं जुइ मखु। दाऊद जुजुया लिपा वइम्ह जुजु वय्कः हे खः। न्याय व धर्मया निंतिं धिसिलाक्क दना थनिंनिसें सदांया निंतिं राज्य यानादी। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया जोशं थ्व पूवनी।
छाय्धाःसा जिं त्यानुचाःपिन्त आराम बी, अले दुःख जुयाच्वंपिन्त सुख बी।”
तंपिन्त जिं माले, लँ द्वंकुपिन्त जिं लुइकाः हये। घाःपाः जूपिन्त मलम तयाः पट्टी चिनाबी, बमलाःपिन्त बल्लाकाबी। तर ल्ह्वंपिं व बल्लाःपिन्त जिं नाश यानाबी। खःकथं बथां स्वइम्ह फैजवाः जि जुइ।
परमप्रभुं जिगु पं कयाः न्ववानाः जिगु हक पक्का यानामदीतले जिं वय्कःयागु तंयात सहयाना च्वने। छाय्धाःसा जिं वय्कःया विरोधय् पाप यानागु दु। तर वय्कलं जितः पित हयाः जलय् हयादी। वय्कःयागु न्याय व धार्मिकता जिं स्वये दइ।
“कु क्वबिया त्यानुचाःपिं फुक्कं जिथाय् झासु लंकः वा, जिं छिमित आराम बी।
त्वधुलेत्यंगु तिंकथि छपु नं थ्वं त्वथुली मखु। सीत्यंगु मतयात तकं थ्वं स्याइ मखु। न्याययागु विजय मजुतले थ्वं छुं हे याइ मखु।
अले थोमायात धयादिल – “छंगु पतिं थन हजि, जिगु ल्हाः थिया स्वः। जिगु बेक्वय् ल्हाः ति। संका याये मते, बरु विश्वास या।”
“थथःम्हं जिं छुं नं याये मफु, बाःनं जितः धयादी थें जिं न्याय जक यायेगु खः। अय्जूगुलिं जिं न्याय यानागु ठीक जू, छाय्धाःसा जितः यःथें जिं न्याय यायेगु मखु, बरु जितः छ्वया हःम्हय्सित यःथें यायेगु खः।”
थुलि जुइ धुंकाः स्वर्ग चाल, जिं अन छम्ह तुयुम्ह सलयात खना। व सल गया च्वंम्हय्सित विश्वास याये बहःम्ह व सत्यम्ह धाइ। वय्कलं बांलाक सत्य कथं न्याय व लडाइँ यानादी।