9 छन्त जिं पृथ्वीयागु ताताःपाःगु थासं हया, अले पृथ्वीया कुन्चां जिं छन्त सःता। अले जिं धया, ‘छ जिम्ह दास खः।’ जिं छन्त ल्ययागु दु, त्वःतागु मदु।
परमप्रभुं याकूबयात थःगु निंतिं, इस्राएलयात मू वंगु थः प्रजा जुइत ल्ययादीगु दु।
परमप्रभुं थः प्रजायात त्वःतादी मखु, परमप्रभुं थःम्हं ल्ययादीगु जातियात त्वःतादी मखु।
उखुन्हु परमप्रभुं अश्शूर, क्वय् व च्वय् मिश्र, कूश, एलाम, बेबिलोनिया, हमात व समुद्रया टापुतपाखें थः प्रजाया ल्यंदुपिन्त त्वःतकेत निक्वः खुसि थःगु ल्हाः हाकनं ल्ह्वनादी।
परमप्रभुं याकूबया घरानायात दया यानादी, वय्कलं इस्राएलयात हाकनं छकः थः मनूकथं ल्ययाः इमिगु थःगु हे देशय् पलिस्था यानादी, अन पिने वःपिं मनूत इपिंनापं मिलय् जू वइ अले याकूबया घरानानापं मिलय् जुयाच्वनी।
“सुनां पुर्बं सुं छम्हय्सित वय्कःया सेवा यायेत धार्मिकताय् सःता ग्वाकूगु दु? वय्कलं जात जातितय्त थःगु अधीनय् हयादी, अले जुजुतय्त इमिगु न्ह्यःने थःगु अधिकारय् हयादी। वं इमित थःगु तरवारं धू थें अले थःगु धनुष वाणं ब्वय्का यंकीगु छ्वस थें यानादी।
“तर छ! हे इस्राएल, जिमि दास, याकूब, सुयात जिं ल्ययागु दु। जिमि पासा अब्राहामया वंश,
“थ्व जिमि दास खः, गुम्हय्सित जिं तिबः बी, थ्व जिं ल्ययाम्ह मनू खः, थ्व खनाः जि लय्ता। वयाके जिं जिगु आत्मा तयाबियागु दु, वं जात जातिया निंतिं न्याय हइ।
“तर आः हे जिमि दास याकूब, जिं ल्ययाम्ह इस्राएल न्यँ,
जिमि दास याकूबया निंतिं, जिं ल्ययागु इस्राएलया निंतिं, जिं छन्त छंगु नां कयाः सःतागु दु। छं जितः नाला मकाःसां जिं छन्त तःधंगु इज्जत बियागु दु।
परमप्रभुं धयादी, “जिं छिमित माया यानागु दु।” “तर छिमिसं धाइगु, ‘छिं जिमित गय् यानाः माया यानादियागु दु लय्?’ “परमप्रभुं धयादी, ‘एसाव याकूबया दाजु, मखु ला?’ अय्नं जिं छिमि पुर्खा याकूबयात ल्यया।
यहूदीमखुपिं मनूत पुर्ब, पच्छिम, उत्तर, दच्छिन फुक्क थासं वयाः स्वर्गय् परमेश्वरया राज्यय् भ्वय् नयेत फ्यतुइ खनी।
छाय्धाःसा छिपिं परमप्रभु छिमि परमेश्वरया लागिं छगू पवित्र जाति खः। परमप्रभुं पृथ्वीइ दुपिं जातितपाखें छिमित थः विशेष मनूत, मू वंगु सम्पत्ति जुइत ल्ययादीगु दु।
यःपिं दाजुकिजापिं, जिं धयागु खँ न्यँ – संसारय् चीमिपिन्त हे परमेश्वरं विश्वासय् तःमि यायेत व वय्कःयात माया याःपिन्त दुकाये धकाः धयादीगु राज्यय् दुकायेत ल्ययादीगु मखु ला?
इमिसं थथे धकाः छपु न्हूगु म्ये हाल – “थ्व भ्वंथुइ च्वंगु छाप तछ्यानाः छिं हे जक फ्यनादी फु, छाय्धाःसा छितः स्याये धुंकल, अले छिगु हिं परमेश्वरया लागि फुक्क कुलयापिं, फुक्क भाषां नवाइपिं, फुक्क देशयापिं व फुक्क जात जातियापिन्त न्यानादिल।
थःगु तःधंगु नांया कारणं परमप्रभुं छिमित त्वःतादी मखु, छाय्धाःसा वय्कलं छिमित थः प्रजा यायेगु क्वःछिनादीगु दु।