7 घाँय् गनावनी अले स्वां हायावनी, छाय्धाःसा परमप्रभुं इमिपाखे फय् वय्कादी, धात्थें हे मनूत घाँय् थें खः।
व स्वां थें ह्वइ, अले गनाः सुकूचिनावनी। व किचः थें तनावनी, दयाच्वनी मखु।
इपिं परमेश्वरया सासलं नाश जुइ अले वय्कःया तमं भस्म जुयावनी।
वयागु सासलं झन ह्यंग्वाःयात च्याकाबी। वयागु म्हुतुं मियागु त्याः पिहां वइ।
जिगु नुगः घाँय् थें सुकूगनावंगु दु, जितः नये मास्ति मवः।
झी घाँय् थें जक खः, जंगली स्वां थें झी ह्वइ, अले झ्वाः जुइ।
फय् वयेवं झीत ब्वय्कायनी, अले सुनानं खनी मखु।
बाः वःगु लखं थें छिं मनूतय्त चुइकायंकादी, इपिं म्हगस थें खः, इपिं सुथय् बुयावइगु घाँय् थें खः।
सुथय् बुँ ह्वयाः व थाहां वइ, तर बहनी गनाः सुकूचिनावनी।
अय्नं वं मगाःमचाःपिनिगु न्याय धार्मिकतां यानादी, अले पृथ्वी च्वंपिं गरीबतय्गु न्याय निसाफ यानादी। थःगु वचनया शक्तिं पृथ्वीयात दायादी। अले थःगु म्हुतुया सासलं दुष्टतय्त नाश यानादी।
उकिं अन च्वंपिं कमजोर जूगु दु। इपिं निराश जुयाः लज्या चाःगु दु। इपिं ख्यःया घाँय् थें, क्यातूगु घाँय् थें, छेँया पलिइ बुयावःगु ताहाक जुइ न्ह्यः हे गनावनीगु घाँय् थें जूगु दु।
इपिं पीवं, पुसा ह्वलेवं, इमिसं बुँइ हा कायेवं वय्कलं इमित स्वांपुयादी अले इपिं सुकूचिनावनी, अले ग्वःफसं इमित छ्वसँ थें पुइकेयंकी।
“छिमित सान्त्वना बीम्ह जि हे खः। सीनावनीपिं मनूतपाखें, घाँय् थें गनावनीपिं मनूतय् सन्तान खनाः छ छाय् ग्याये माःगु?
“छिमिसं यक्व लयेगु आसा याइ, अय्नं कम जक सइ, छिमिसं छेँय् हःगु बाली नं जिं फसं पुइकाछ्वये। थथे छाय् जुल?” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी। “जिगु देगः दुनाच्वन, छिपिं धाःसा थथःगु बांलाःगु छेँ दय्केगुलिइ जुयाच्वन।
अथे हे तःमिम्ह मनू नं चीमि जुइमाःगुलिइ लय्ता छाय्धाःसा व झ्वाः जुयावनीगु ख्यलय् च्वंगु स्वां थें खः।
निभालं यानाः घाँय् फुक्कं गनावनी, स्वां झ्वाः जुयाः हायावनी। अले छतिं बांलाइ मखु। उकथं हे तःमिम्ह मनू नं छन्हु सिनावनी।