4 फुक्क ब्यासित तःजाय्की, फुक्क पर्वत व डाँडात माथंवंकी। बेक्वःगु ख्यःत तप्यंकी अले गाः वंगु बुँत माथंवंकी।
सुं छम्हय्सिनं थथे धकाः हाला हःगु सः ताये दइ, “मरुभूमिइ परमप्रभुयात लँ ब्यु, झिजांमिजां दंगु थासय् झी परमेश्वरयात लँ छिंकाब्यु।
अनंलि परमप्रभुया महिमा खने दइ, संसारया फुक्क मनूतय्सं छक्वलं व खनी, छाय्धाःसा परमप्रभुया म्हुतुं हे थथे धयादीगु खः।”
मरुभूमि व अन च्वंगु शहरत परमेश्वया प्रशंसा या! हे केदार च्वनाच्वंगु बस्तीत वय्कःया प्रशंसा या! सेलाय् च्वंपिं मनूत पर्वतया च्वका च्वकां ततःसलं लसताया म्ये हा!
जि छंगु न्ह्यः न्ह्यः वने, अले डाँडातय्त माथं वंकाबी। कँय्या ध्वाखात जिं कुचा कुचा थलाबी, अले नँयागु बालात चानाबी।
जिं जिगु फुक्क पर्वतयात माथंवंगु लँ दय्काबी, अले जिं जिगु मूलँयात तःजाय्के।
हुँ, मू ध्वाखापाखें जुयाः हुँ! मनूतय्गु निंतिं लँपु दय्कि! दय्कि, मू लँ दय्कि! अन दुगु ल्वहंत चीकाछ्व। अले जाति जातितय्गु निंतिं चिंया झण्डा धस्वाकि।
गुँयागु फुक्क सिमातय्सं तःमागु सिमायात चीमागु याइम्ह, चीमागु सिमायात तःमागु याइम्ह, वाउँगु सिमायात गंकाबीम्ह अले गंगु सिमायात वाउँकाबीम्ह जि परमप्रभु हे खः धकाः गुँयागु फुक्क सिमातय्सं सी। “‘जि परमप्रभुं हे धयागु खः, व जिं या हे याये।’”
परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – फेटा लिका! मुकुट नं त्वः! आः हाकनं छुं खँ न्हापा थें जुयाच्वनी मखु। चिधंपिन्त तःधंकीगु जुइ, अले तःधंपिन्त चिधं याइ।
“हे तःधंगु पर्वत, छ छु खः? यरूबाबेलया न्ह्यःने छ मैदान जुइतिनि। वं देगःया च्वय् फुसय् तइगु ल्वहंयात लिकयाः उकिया थासय् तइ, अले मनूत थथे धकाः ततःसलं हाली, ‘परमेश्वरं आशिष बियादीमा! थुकियात परमेश्वरं आशिष बियादीमा!’”
वय्कलं धयादिल – “जिं छिकपिन्त धाये – व फरिसी स्वयाः थ्व मनू हे परमेश्वरया न्ह्यःने धर्मी ठहरय् जुयाः लिहां वन। सुनां थःत थःम्हं तःधंकी व चिधनी। अले सुनां थःत थःम्हं चिधं ताय्की व तःधनी।”
गाःगी वंगु दक्वं ल्हाना छ्वइ। पाःचापीचा दक्वं माथं वंका छ्वइ। चाःची तूगु दक्वं तप्यंका छ्वइ। अले छ्वांछिं वःगु नं दक्वं पिचुका छ्वइ।
वय्कलं चीमिपिन्त धुलं थकयादी, वय्कलं मगाःमचाःपिनिन्त नउया द्वं थकयादी, अले इमित इज्जतया थासय् तयादी, इमित राजकुमारतय् दथुइ तयादी। “पृथ्वीयागु जग परमप्रभुयागु हे खः अले उकी हे वय्कलं संसारयात थापं यानादिल।