3 सुं छम्हय्सिनं थथे धकाः हाला हःगु सः ताये दइ, “मरुभूमिइ परमप्रभुयात लँ ब्यु, झिजांमिजां दंगु थासय् झी परमेश्वरयात लँ छिंकाब्यु।
परमेश्वरया भजन हा! वय्कःया नांयात तःधंकि! सुपाँय्या च्वं वइम्हय्सिगु निंतिं छपु भजन हा। वय्कःया नां परमप्रभु खः वय्कःया न्ह्यःने लय्ता।
अन छपु मू लँ दइ, वयात पवित्रताया लँ धकाः धाइ। सुं अशुद्धपिं अनं जुयाः वनी मखु। तर व लँ इमिगु निंतिं जक जुइ गुम्ह अनं जुयाः वंगु दु। दुष्टत व मूर्खत अनं वने दइ मखु।
फुक्क ब्यासित तःजाय्की, फुक्क पर्वत व डाँडात माथंवंकी। बेक्वःगु ख्यःत तप्यंकी अले गाः वंगु बुँत माथंवंकी।
स्व, जिं छगू न्हूगु ज्या यानाच्वनागु दु, व आः जुया वइतिनि, छु छिमिसं व मखं ला? जिं मरुभूमिइ छपु लँपु दय्का च्वनागु दु, अले गंगु बँय् खुसिचात न्ह्याकाः च्वनागु दु।
जिं जिगु फुक्क पर्वतयात माथंवंगु लँ दय्काबी, अले जिं जिगु मूलँयात तःजाय्के।
अले परमेश्वरं थथे धयादी, “दय्की, दय्की, मू लँ दय्की! जिमि प्रजाया लँया फुक्क पंगःत चीकाछ्व।”
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे लिसः बियादी – “स्व! जिं जिम्ह दूतयात जिगु न्ह्यःने न्ह्यःने लँपु तयार यायेत छ्वयाहये। अले छिमिसं मालाच्वंम्ह प्रभु आकाझाकां थःगु देगलय् झायादी। छिमिसं यय्कूम्ह बाचाया दूत धात्थें झायादी।”
अले वं धाल – “यशैया अगमवक्तां धाःथें जि परमप्रभुया निंतिं लँ छिंकाब्यु धकाः मरुभूमिइ हाला जुइम्हय्सिया सः खः।”