13 वय्कःयागु मन सीके फुम्ह सु दु? वय्कःयात सल्लाह बी फुम्ह सु दु?
पृथ्वी बां मलू, अले शून्य। ततःजाःगु समुद्रया च्वय् न्यंकभनं खिउँसे च्वं। परमेश्वरया आत्मा समुद्रया च्वँच्वं जुयाच्वनी।
मनुखं परमेश्वरयात ज्ञान स्यने फइ ला? छाय्धाःसा वय्कलं स्वर्गय् दुपिन्त नं न्याय यानादी।
जिं द्यःतय् दथुइ मालाः स्वया, इमिगु दथुइ सल्लाहबीपिं छम्ह नं मदु। जिं इमिके न्यने धाःसा सुनानं लिसः बी मखु।
थुपिं अगमवक्तात मध्ये सुं नं परमप्रभुया सभाय् च्वंगु मदु। थुपिं मध्ये सुनानं वय्कःयात खंगु मदु वा वय्कःया वचन न्यंगु मदु। थुपिं मध्ये सुनानं वय्कःया वचन ध्यान बियाः न्यंगु मदु।
“बाःनं हे फुक्क जिगु ल्हातय् तयादीगु खः। काय्यात सुनानं म्हमस्यू। बाःनं जक काय्यात म्हस्यू। अले बाःयात नं सुनानं म्हमस्यू, काय्नं जक स्यू। काय्नं म्हसीका बीपिन्सं जक बाःयात म्हसी।”
थुपिं मनूतय्पाखें बुइका तःपिं मखु, बरु परमेश्वरं बुइका तःपिं परमेश्वरया सन्तान खः।
वय्कःयागु मन सीके फुम्ह सु दु? वय्कःयात सल्लाह बी फुम्ह सु दु?
धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु दु – “प्रभुयागु मन सुनां सीके फु? प्रभुयात स्यने फुम्ह सु दु?” न्ह्यागु हे जूसां झी विश्वासीतय्के ख्रीष्टयागु मन दु।
परमेश्वरं थ्व फुक्क न्हापा हे क्वःछिना तःकथं यानादीगु खः। वय्कलं झीत न्हापांनिसें हे ख्रीष्टनाप मिलय् यानाः थः मनू यायेत ल्ययादीगु खः।