16 हे परमप्रभु, थ्व खँपाखें हे मनूत म्वाइ, अले जिगु आत्माय् नं जीवन दइ, छिं जिगु ल्वय् लाय्कादिल अले जितः म्वाके बियादिल।
जिगु म्ह धुलय् प्यपुनाच्वंगु दु। छिं थःगु वचनकथं जितः हाकनं म्वाकादिसँ।
छिगु व्यवस्था सय्कागुलिं जितः दुःख जूगु जिगु लागि बां हे लात।
हे परमप्रभु, छिगु विधि धार्मिक खः धकाः जिं स्यू, छिं जितः दुःख बियादीगु पाय्छि खः धकाः जिं स्यू।
हे परमप्रभु, छिं जितः सीगालं थकयादिल। अले कालया म्हुतुइ थ्यने धुंकूम्ह जितः लिगना हयादिल।
जि सिनावने न्ह्यः, जिगु नां मदयावने न्ह्यः हे जिपाखें छिगु तं चीकादिसँ। अले जि हाकनं लय्ताये फयेमा।
छिं जितः तःकः हे दुःखय् लाकादिल तर छिं जितः हानं जीवन बियादीतिनि, अले मृत्युया गालं थकयादीतिनि।
सु पाय्छिगु ज्या यायेत लय्ताइ अले सुनां छिगु लँयात लुमंकी, इमिगु निंतिं ग्वाहालि यायेत छि झायादी। तर जिमिसं छिगु विरोधय् पाप यानाच्वनागुलिं छि तंम्वयादिल। जिपिं गुकथं बचय् जुइ फइ धकाः?
येशूं लिसः बियादिल – “थथे च्वयातःगु दु – “‘मनूत मरिं जक मखु, परमेश्वरयागु म्हुतुं पिहां वःगु छगू छगू वचनं म्वाइ।’”
सजाँय फयेबलय् संसारयापिं मनूतनापं नाश मजुइमा धकाः प्रभुं झीत कजय् यानाः ख्याच्वः बियादीगु खः।
छुं ई तक जक जिमिसं थन भचा जक दुःखकष्ट स्यूसां परमेश्वरं स्वर्गय् जिमित सदां दयाच्वनीगु आनन्द बियादी।
वय्कलं छिमित नये पित्याकादिल। अले छिमिसं व छिमि पुर्खातय्सं मस्यूगु मन्ना नकादिल। मनूत मरिं जक मखु अय्नं परमप्रभुया म्हुतुं पिहां वःगु छगू छगू वचनं म्वाइ धयागु खँ थुइकाबीत थथे यानादीगु खः।
झीत बुइका तःम्ह अबुं न्वाःथें झीपिं च्वना, उकिं झीसं वय्कःयात मानय् याना। छु झीसं झीत आत्माय् बुइकादीम्ह बाःयागु खँ झन अप्वः न्यने म्वाः ला?