13 अले जिमि मनूतय्गु जमिनय् कंमा व झाःया निंतिं ख्वः। खः, लसतां जाःगु फुक्क छेँया निंतिं थ्व न्ह्याइपुगु शहरया निंतिं विलाप या।
वय्कलं लखं लाःगु बुँयात चि दुगु मरुभूमि यानादिल। थ्व धाःसा अन च्वंपिं मनूतय्गु मभिंगु ज्याया कारणं खः।
अय् हलचलं जाःगु शहर, लसताया सलं जाःगु शहर। छिमि सीपिं तरवारं स्याःगु मखु, व इपिं लडाइँलय् हे सीगु खः।
छु थ्व छिमिगु लसता हनेगु शहर खः ला? व दक्वसिबय् पुलांगु शहर। उकियागु तुतिं वयात तसकं दुःखकष्ट बीत तापाःगु देशय् थ्यंकाः ब्यूगु मखु ला?
तःधंछुया जुइगु व शहरयागु फुक्क गौरवयात क्वह्यंकाबीत, पृथ्वीया सकलें नां जाःपिन्त क्वमिलु यानादीत दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थ्व ग्वसाः ग्वयादीगु दु।
दाखमद्य काये मखंगुलिं मनूत लँय् हाःहू यानाच्वनी। लसता सदांया निंतिं मदयावन, देशं व तनावन।
रक्षा यानातःगु शहर झिजांमिजां जुल अले त्वःतातःगु थाय् मरुभूमि थें जुल। अन साचात ज्वयेगु याइगु खः, अन इपिं आराम काइगु खः अले इमिसं अनया कचात द्येनाः नांगां यानाबी।
उकिया किल्लाया च्वय् कंमा अले किल्लाय् न्हाय्कंमा व झाःत बुया वइ। व ध्वंचात च्वनेगु थाय् व न्हिकांझंगःत च्वनेगु छेँ जुइ।
झिगू हेक्टर दाखबय् नं निइछगू लिटर जक दाखमद्य बी अले झिफा पुसां फछि जक अन्न सय्की।”
जिं व क्यबयात ज्याख्यलय् मदुगु यानाबी, उकियात न कचा न्हाय् न बुँ पाले, तर झाः व कँ बुया वइ। अन वा मवयेमा धकाः सुपाँय्यात नं उजं बी।”
अनंलि कंमाया पलेसा सल्लाया सिमा, व न्हाय्कंमाया पलेसा मेहदीया सिमात बुया वइ। थथे परमप्रभुया हनाबनाया निंतिं जुइ। थ्व गुबलें नाश मजुइगु सदां सदांया निंतिं चिं जुइ।”
अले जिं न्यना, “हे परमप्रभु गुबलय् तक थथे जुयाच्वनी?” वय्कलं लिसः बियादिल, “शहरत नाश जुया व खालि मजुतले, बुँत फुक्क नाश जुयाः छेँत फुक्क दुना वनाः झिजांमिजां मदंतले,
उगु इलय् ११.५ किलोग्राम वहः मू तूगु द्वःछिमा दाखमा दुगु क्यबय् कंमा व झाः जक बुया वइ।
छाय्धाःसा छिमिसं द्वम्बःचात व तरवारया विरोधय् पःखाःयात बल्लाकेगु लागिं धलिं व ल्वहं कायेत थुंगु थ्व शहरया छेँत व यहूदाया जुजुपिनिगु दरबारयागु बारे परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरं धयादी,
बेबिलोनीतय्सं दरबार व मनूतय्गु छेँ छ्वय्काबिल, इमिसं यरूशलेमया पःखाः थुनाबिल।
बेबिलोनयाम्ह जुजुं हमात देशया रिब्ला शहरय् थुमित स्यायेगु आज्ञा बिल। थुकथं यहूदायापिं मनूतय्त थःगु देशं ज्वना यंकल।
इस्राएलया पाप अर्थात दुष्टताया ततःजाःगु थाय् नाश जुइ। इमिगु वेदीइ कं व झाः बुया वइ। अले इमिसं पाहाडयात धाइ, “जिमित त्वपु।” अले डाँडायात धाइ, “जिमित ल्हाः वा।”
मखुसा व बूबलय्या दिं थें जिं वयात पचिंनांगां यानाबी। जिं वयात मरुभूमि थें झिजांमिजां व सुख्खा यानाबी अले जिं वयात प्याचाय्का स्यानाबी।
इपिं आपत बिपतपाखें बिस्युं वःसां मिश्र देशय् च्वंपिन्सं इमिगु सीम्ह मुंकी अले नोपय् इमित थुनाबी। इमिगु वहःया धुकुतिइ, अले न्हापा इमिगु छेँ दुगु थासय् घाँय्घिइ व कंया झाः बुया वइ।