10 थनिं दच्छि स्वयाः छुं ई लिपा छिपिं याउँक च्वनाच्वंपिं थुरथुर खाइ। दाखमाय् फल हे सइ मखु, अले फल खायेगु नं जुइ मखु।
आः प्याःगु बुँया निंतिं लय्ताय् माःगु मदु। दाखक्यबय् सुं हा सः दइ मखु, अले म्ये नं हालाः हइ मखु, अले दाखया गालय् दाख नं तिसी मखु। छाय्धाःसा जिं इमिगु लसताया सः दिकाबियागु दु।
उगु इलय् ११.५ किलोग्राम वहः मू तूगु द्वःछिमा दाखमा दुगु क्यबय् कंमा व झाः जक बुया वइ।
“‘जिं इमिगु बाली यंके। दाखमाय् दाख दइ मखु। यःमरिमाय् यःमरिया फल दइ मखु। अले उमिगु हः सुकुगनी। जिं इमित बियागु नं इमिपाखें लाका काइ।’” परमप्रभुं धयादी।
जिं वयागु दाखमा व यःमरिया सिमात नाश यानाबी। थुकियागु खँय् वं धाइ, थुपिं जिमि प्रेमीपिन्सं ब्यूगु जिगु ज्याला खः। जिं उपिं मायात छगू गुँ यानाबी, व गुँपशुतय्सं उपिं नयाबी।
थुकथं इस्राएलीत यक्व दिं तक राजा वा राजकुमार मदय्क बलिदान व पुजा यायेगु ल्वहंया थां मदय्क व एपोद व छेँया द्यःत मदय्काः च्वनी।
दाखमा सुकूचिन, यःमरिमा गन। धालेमा, खजूरमा, स्याउमा, क्यबयागु थुपिं फुकं मा सुकूचिना वन। धात्थें हे मनूतय्गु लय्ता नं फुनावंगु दु।
अय् अय्लाःगुलुत दँ, तःसलं ख्व! अय् दाखमद्य त्वनीपिं न्हूगु दाखमद्यया लागिं ह्वाँय्ह्वाँय् ख्व, छाय्धाःसा आवंलि छिमिगु म्हुतुइ दाखमद्य लाइ मखुत।
वं जिगु दाखमा न्हंका ब्यूगु दु, अले जिगु यःमरिमा सखाप यानाब्यूगु दु। वं उकियागु ख्वला प्वलाः नांगा यानाः वान्छ्वया बिल। अले दाखमायागु कचायात तुइसे च्वंकाः त्वःताबिल।
यःमरिया सिमाय् चुलि मह्ववःसां, दाखमाय् फल मसःसां, जैतूनया सिमाय् फल मदुसां, बुँइ अन्न मसःसां, गलय् फै-च्वलय् मदुसां, गलय् सा-द्वं हे मदुसां नं,
इमिगु धन-सम्पत्ति लाका काइ, इमिगु छेँ मेपिन्सं थुनाबी। इमिसं छेँ दय्कूसां उकी इपिं च्वने दइ मखु। इमिसं दाखमा पिइ अय्सां इमिसं व दाखमद्य त्वनेखनी मखु।”