7 तर वं थथे लिसः बी, “जि जुइ फइ मखु! जिं छिमित छुं हे ग्वाहालि याये फइ मखु। जिके लं व नसा मदु। छिमिसं जितः छिमि नायः याये मते।”
अब्रामं सदोमया जुजुयात लिसः बिल, “स्वर्ग व पृथ्वी दय्कूम्ह दक्वसिबय् तःधंम्ह परमेश्वरयात जिं बचं बियागु दु,
छिमि मनूतय्सं दुनाच्वंगु छेँत हाकनं दय्की। यक्व पुलांगु जगत इमिसं ल्ह्वनी। छिमित ‘दुनाच्वंगु पःखाःत दय्कीपिं,’ अले ‘च्वनीगु छेँया निंतिं हाकनं न्हूगु लँपु दय्कीपिं’ धकाः धाइ।”
छु! छिं यहूदायात त्वःता हे दियागु खः ला? छितः सियोन तसकं मयः ला? जिमित लने हे मफय्क छाय् छिं कय्कादियागु? जिमिसं शान्तिया आशा यानाः तर छुं नं भिंगु खँ मवः। लनीगु ई पियाच्वनाः तर आतंक जक दु।
हे म्ह्याय् यरूशलेम, जिं छंगु निंतिं छु धाये? जिं छन्त छुनापं दाँजय् यायेगु? हे कन्या म्ह्याय् सियोन, छुनापं दाँजय् यानाः जिं छन्त सान्त्वना बीगु? छंगु घाःपाः तसकं तःजिगु समुद्र स्वयाः तःजाः। छन्त लाय्के फुम्ह सु दु?
छिमिसं बमलाःपिन्त बल्लाकूगु मदु, बिरामीतय्त लाय्कूगु मदु, घाःपाः जूपिन्त मलम बुलाः पट्टी तयाब्यूगु मदु। छिमिसं लँ द्वंकुपिन्त खःगु लँय् हःगु मदु, तनाच्वंपिन्त माःगु मदु। छिमिसं इमित बल व जबरजस्तिं शासन याःगु दु।
“एफ्राइमं थःगु ल्वय् खंबलय् अले यहूदां थःगु घाः खंबलय् एफ्राइमं अश्शूरया तःधंम्ह जुजुयाथाय् ग्वाहालिया निंतिं मनूत छ्वत। अय्नं वं छन्त लंके फइ मखु, वं छंगु घाःयात लंके फइ मखु।
“वा! झीपिं परमप्रभुपाखे लिहां वनेनु। वय्कलं झीत कुचा कुचा यानादीगु दु, अय्नं वय्कलं झीत लंकादी। वय्कलं घाः यानादीगु दु, अय्नं वय्कलं झीगु घालय् मलमपति तयादी।
झीगु मिखां खंक हे नयेगु नसा नष्ट मजू ला? अले आनन्द व लय्ता परमेश्वरयागु देगलय् बन्द याःगु मदु ला?
जिं थःगु ल्हाः स्वर्गपाखे ल्ह्वनाः धाये, जिं न्ह्याबलेंयात म्वाः थें।