3 नेय्म्हय्सिया कप्तान व तःधंपिं हाकिमत, सल्लाहबीपिं, कारिगरत, जादु क्यनीपिं।
छि जमिन दुम्ह बल्लाःम्ह मनू, अन च्वनीम्ह इज्जत दुम्ह मनू जूसां तबि
उकिं परमेश्वरया ग्याःभय काइपिं, मभिंगु ज्याखं लबः मकाइपिं, पत्याः यायेबहःपिं मनूतय्त ल्ययाः इमित झिम्ह, नेय्म्ह, सछिम्ह, द्वःछिम्हय्सिया नायः यानाब्यु।
अले मोशां परमप्रभुयात धाल, “हे प्रभु जि उलि न्ववाये सःम्ह मखु, जि न्हापा नं बांलाक न्ववाये सःम्ह मखु अले छिलिसे न्ववाये धुंकाः नं जि बांलाक न्ववाये मसःनि। जि ध्वाथुइक न्ववाये सःम्ह मखु।”
तसकं बल्लाःपिं मनूत, सिपाइँत, न्यायकर्तात व अगमवक्तात, साइत स्वइपिं, थकालित,
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिं ल्याय्म्हपिन्त हाकिमत दय्काबी अले मचातय्सं इमित शासन याइ।”
अथे जुयाः जिमि प्रजा ज्ञां मदयाः ज्वनायंकेबिया च्वनेमाली, इपिं मध्ये तःधंपिं व हनेबहःपिं नये मखनाः व चीमिपिं मनूत लः त्वनेमखनाः सी माली।
थकालिपिं व हनेबहःपिं मनूत छ्यं खः, अले मखुगु खँ स्यनीपिं अगमवक्तात न्हिप्यं खः।
अथे जुयाः जिं छिमि कुल कुलयापिं मूमू मनूत ल्यया। इपिं सकलें बुद्धिं जाःपिं व हनेबहःपिं मनूत खः। अले इमित छिमि कुलपतिकं द्वःछिम्ह, सछिम्ह, नेय्म्ह व झिम्हया नायःत ल्यया। फुक्क कुलया निंतिं कुलनायःत नं ल्यया।
अबलय् वं जेबह व सल्मुन्नायात न्यन, “तबोरय् छं स्यानापिं मनूत गथे च्वं?” इमिसं लिसः बिल, “इपिं छि थें च्वं, सकसिगु ख्वाः जुजुया काय्पिनिगु थें च्वं।”
अले वं द्वःछि द्वःछिया दथुइ व नेय्म्ह नेय्म्हया दथुइ नायःत ल्ययातइ। अले मेपिन्सं हे वयागु बुँपालेगु याइ अले बाली लयेगु याइ। मेपिन्सं हे वयागु निंतिं लडाइँया ल्वाभःत व रथया सामानत दय्काबी।