8 वय्कलं थः प्रजायात सजाँय बीत देशं पितिना छ्वयादी। पुर्बं क्वाःगु फय् वइगु दिनय् थें थःगु तच्वःगु तमं वय्कलं इमित बिसिकेछ्वल।
वय्कलं थःगु फुक्क तःधंगु बल जिगु विरोधय् छ्यलादी ला? मखु, परमेश्वर थःम्हं हे ला जिगु विरोधय् गुबलें दोष बियादी मखु।
झी गुकथं दुगु खः धकाः वय्कलं स्यू। झी धू जक खः धकाः वय्कलं स्यू।
वय्कलं न्ह्याबलें दोष बियाच्वनादी मखु, वय्कः न्ह्याबलें तंचाया च्वनादी मखु।
हे परमप्रभु, जितः तमय् ब्वःबियादी मते। थःगु तच्वःगु तमय् जितः सजाँय बियादी मते।
हे परमप्रभु! जितः तमय् ब्वःबियादी मते। थःगु तच्वःगु तमय् जितः सजाँय बियादी मते।
मनूतय्सं गुलि तं क्यनी, उलि हे छिगु नां तःधनी। लडाइँपाखें बचय् जूपिन्सं छिगु नखः हनी।
वय्कः दयादुम्ह जूगुलिं वय्कलं इमित क्षमा यानादिल। वय्कलं इमित नाश यानामदी। वय्कलं तःकः मछि थःगु तं क्वलाकादिल। वय्कलं थःगु तं प्वंकामदी।
छाय् छिमिसं अप्वः ल्हाः नयेमाःगु? छाय् छिपिं विद्रोही जुयाच्वनागु? छिमिगु छ्यं छगलं घालं जाःगु दु अले नुगः दुःखं जाःगु दु।
परमप्रभुं सियोन पर्वत व यरूशलेमया विरोधय् थःगु फुक्क ज्या यानादी धुंकाः वय्कलं धयादी, “जिं अश्शूरया जुजुया नुगःया तःधंसू व घमण्डी मिखाया निंतिं सजाँय बी।
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिं छिमि मांयात पारपाचुकेगु पौ बियाः तापाक मछ्वया! अले जिं छन्त गुम्हं साहुया ल्हातय् ममिया! तर स्व, छिमिगु हे पापं यानाः छिपिं मियाछ्वःगु खः, अले छिमिगु हे मभिंगु ज्याया कारणं छिमि मांयात तापाक छ्वःगु खः।
“जिं छन्त छुं ईया निंतिं जक त्वःतागु खः। जिगु तःधंगु दया मायां छन्त हाकनं लित हये।
जिं न्ह्याबलें दोष बियाच्वने मखु, जि न्ह्याबलें तंम्वयाच्वने मखु, गुकिं यानाः जिं थम्हं दय्कागु मनूतय्गु नुगः जिं यानाः क्वतुं मवनेमा।
सु पाय्छिगु ज्या यायेत लय्ताइ अले सुनां छिगु लँयात लुमंकी, इमिगु निंतिं ग्वाहालि यायेत छि झायादी। तर जिमिसं छिगु विरोधय् पाप यानाच्वनागुलिं छि तंम्वयादिल। जिपिं गुकथं बचय् जुइ फइ धकाः?
हे परमप्रभु, जितः भिंकादिसँ, तर खःगु न्यायनं जक, तंम्वयाः मखु, मखुसा जि नाश जुइ।
परमप्रभुं धयादी, ‘जि छनापं दइ अले छन्त बचय् याये। जिं छन्त छु छु जातितय्थाय् छ्यालब्याल यानागु खः, जिं व फुक्क जातियात नाश यानाबी, अय्नं जिं छन्त भज्यंक नाश याये मखु। जिं छन्त सजाँय मब्यूसे त्वःते ला मखु अय्नं भिंकेबलय् खःकथं न्याय यानाः भिंके।’”
उबलय् थुपिं मनूत व यरूशलेमयात थथे धाइ, “मरुभूमिया नांगा डाँडा डाँडां क्वाःगु फय् जिमि मनूत दुथाय् न्ह्याइ। थ्व अन्नय् दुगु धू व सु पुइकायंकीगु बुलुहुं वइगु फय् मखु।
परमप्रभुं थथे धयादी, “देश फुक्क झिजांमिजां दनी। तर उकियात भज्यंक नाश धाःसा याये मखुत।
हे जिम्ह दास याकूब, छ ग्याये मते, छाय्धाःसा जि छलिसें दु,” परमप्रभुं धयादी। “गुगु गुगु देशय् जिं छिमित छ्यालब्याल याना, व फुक्क देशयात नाश यानाबी। छिमित धाःसा भज्यंक नाश याये मखु। जिं छन्त सजाँय मब्यूसे त्वःते ला मखु अय्नं भिंकेबलय् खःकथं न्याय यानाः भिंके।”
छाय्धाःसा परमप्रभुं मनूतय्त न्ह्याबलेंया निंतिं वान्छ्वयादी मखु,
वय्कलं दुःख हयादिसां थःगु माया क्यनादी, वय्कःया सदां दइगु दयामाया तसकं तःधं।
तर तंम्वय् उकियात लिनाकाल। उकियात बँय् वांछ्वयाबिल। पुर्बयागु क्वाःगु फसं उकियात गंकाबिल, उकिया फुक्क फल कुतुंवन। उकियागु बल्लाःगु कचात फुक्क गन, मिं उपिं भस्म जुल।
थः दाजुकिजातय्गु दथुइ व जियावसां, परमप्रभुपाखें छगू पुर्बया फय् मरुभूमिं जुया वइ। वयागु लःयागु मुहान सुनावनी, अले तुंथि च्वंगु लः नं सुनावनी। वयागु दक्व मूं वंगु चिज दुगु धुकुति लुतय् याइ।
अय् इस्राएलीत, परमप्रभुया वचन न्यँ! छाय्धाःसा थ्व देशय् च्वंपिन्त परमप्रभुया द्वपं दु – “थ्व देशय् विश्वास याये बहसू मदु। सदां दइगु दयामाया मदु, व परमेश्वरया बारे ज्ञान नं मदु।
मनूतय्सं सह याये मफइगु जाँचय् छिपिं लाःगु मदु। परमेश्वर विश्वास याये बहःम्ह खः। सह याये हे मफय्क छिमित वय्कलं जाँचय् लाकादी मखु। तर छिमिसं सह याये फयेमा धकाः जाँच नापनापं बचय् जुइगु लँ नं बियादी। थुकथं छिमिसं उकियात सह याये फइ।
अय्जूगुलिं छिमिसं आः न्ह्याक्व दुःखकष्ट फयेमाःसां दिक्क चाये मते। लिपा ला छिपिं तसकं लय्ताय् खनी।