Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यशैया 27:11 - नेवाः बाइबल

11 गुबलय् अनयागु चिचीधंगु कचात गनावनी, उबलय् व त्‍वःथुलाबी अले मिसात वयाः उपिं मि तयाः छ्वय्‌काबी। छाय्‌धाःसा थ्‍व थु हे मथूगु छगू जाति खः। अथे जुयाः इमित दय्‌कादीम्‍हय्‌सिनं इमित दया यानादी मखु, अले इमित सृष्‍टि यानादीम्‍हय्‌सिनं इमित माया यानादी मखु।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यशैया 27:11
39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

उकी परमप्रभु थः प्रजा खनाः तंचायादिल, वय्‌कलं थः सर्बययात मयय्‌कादिल।


द्वहंनं थः मालिकयात म्‍हस्‍यू, अले गधानं थः थुवालं नकिगु थल म्‍हस्‍यू, अय्‌नं इस्राएलं जितः म्‍हमस्‍यू। जि थः हे मनूतय्‌सं छुं हे मथू।”


छाय्‌धाःसा बाली लये न्‍ह्यः हे स्‍वां ह्वयाः कुतुंवने धुंकीबलय्, अले दाख पाकय् जुइबलय्, वय्‌कलं व कचायात ईंचां न्‍हायादी अले न्‍यनावंगु कचायात नं पालाछ्वयादी।


तर आः, हे याकूब, छन्‍त सृष्‍टि यानादीम्‍ह, हे इस्राएल, छन्‍त आकार ब्‍यूम्‍ह परमप्रभुं थथे धयादी, “ग्‍याये मते, छाय्‌धाःसा जिं छन्‍त मू पुलाः त्‍वःतकागु दु। जिं छन्‍त छंगु नां कयाः सःतागु दु, छ जिम्‍ह हे खः।


सु सु जिगु नामं सःतूगु दु, सुयात जिं जिगु महिमाया निंतिं सृष्‍टि यानागु दु, सुयात बां लुइका अले सुयात जिं दय्‌का।”


छन्‍त दय्‌कूम्‍ह, छन्‍त गर्भय् दय्‌कूम्‍ह छन्‍त ग्‍वाहालि याइम्‍ह, परमप्रभुं थथे धयादी – हे जिमि दास याकूब, जिं ल्‍ययाम्‍ह यशूरून, छ ग्‍याये मते।


“परमप्रभुं थथे धयादी, छन्‍त उद्धार यानादीम्‍ह अले छन्‍त गर्भय् दय्‌कादीम्‍ह, “जि हे परमप्रभु खः, गुम्‍हय्‌सिनं फुक्‍कं दय्‌कादिल, गुम्‍हय्‌सिनं याकःचां हे आकाशयात चकंकादिल, गुम्‍हय्‌सिनं थम्‍हं हे पृथ्‍वीयात न्‍यनावंकादिल,


अथे जुयाः जिमि प्रजा ज्ञां मदयाः ज्‍वनायंकेबिया च्‍वनेमाली, इपिं मध्‍ये तःधंपिं व हनेबहःपिं नये मखनाः व चीमिपिं मनूत लः त्‍वनेमखनाः सी माली।


उकिं इमि ल्‍याय्‌म्‍हपिं मनूत खनाः परमप्रभु लय्‌तायामदी, न वय्‌कलं इमि मां बौ मदुपिं व भाःत मदुपिन्‍त माया यानादी। छाय्‌धाःसा फुक्‍क मनूत परमेश्‍वरयात मानय् मयाइपिं व दुष्‍ट खः। सकसिगु म्‍हुतुं मभिंगु खँ पिहां वइ। अज्‍ज नं वय्‌कःया तं क्‍वलाःगु मदुनि, अले वय्‌कःया ल्‍हाः ल्‍ह्वनातःगु हे दनि।


छगू इलय् परमप्रभुं छिमित भिंगु फल दुगु वाउँगु जैतूनया सिमा धकाः नां बियादीगु खः। तर वाफय्‌या थ्‍वःसःनापं वय्‌कलं उकियात मि नकाबी। अले उकिया कचात त्‍वथुलाबी।


अले जिं इमित छम्‍हय्‌सित मेम्‍हनापं ल्‍वाकाबी, अर्थात बौम्‍हय्‌सित काय्‌म्‍हलिसें, काय्‌म्‍हसित बौम्‍हलिसें, जिं इमित दयामाया याये मखु। दया यानाः इमित नाश जुइगुपाखें बचय् नं याये मखु,’” परमप्रभुं धयादी।


छाय्‌धाःसा परमप्रभुं थथे धयादी, “मनू सीगु छेँय् सीभ्‍वय् नयेत दुहां वने मते, वा शोक यायेत वा सान्‍त्‍वना बीत वने मते। छाय्‌धाःसा जिं थुपिं मनूतय् दथुं जिगु आशिष, सदां दयाच्‍वनीगु दयामाया व दया चीकाछ्वये धुन,” परमप्रभुं धयादी।


अले परमप्रभु तंम्‍वयादीगुलिं शान्‍त ख्‍यः नाश जुइ।


“जिमि प्रजा मूर्ख खः, इमिसं जितः म्‍हमस्‍यू। इपिं मभिंपिं मस्‍त खः। इमिके दुग्‍यां मदु। मभिंगु ज्‍या यायेत इपिं चलाख तर भिंगु ज्‍या याये मसः।”


आकाशय् सलांत्‍याः झंगलं ला छेँ लिहां वनेगु ई स्‍यू। सुकुभत्तु, इखुंचा व सारसं थः मेथाय् च्‍वंवनेगु ई स्‍यू। तर जिमि प्रजां परमप्रभुयागु विधि मस्‍यू।


तर तंम्‍वय् उकियात लिनाकाल। उकियात बँय् वांछ्वयाबिल। पुर्बयागु क्‍वाःगु फसं उकियात गंकाबिल, उकिया फुक्‍क फल कुतुंवन। उकियागु बल्‍लाःगु कचात फुक्‍क गन, मिं उपिं भस्‍म जुल।


झाः दुगु दच्‍छिनया देशयात धा, ‘परमप्रभु परमेश्‍वरया थ्‍व वचन न्‍यँ! वय्‌कलं थथे धयादी – जिं छंके मि तयाबी। उकिं छंगु फुक्‍क वाउँगु सिमा व गंगु सिमायात भस्‍म यानाबी। उकिया ह्वाना ह्वाना च्‍यानाच्‍वंगु मि सी मखु तर दच्‍छिनंनिसें उत्तर तकया फुक्‍क लागायात भस्‍म यानाबी।


उकिं जिं धाःसा, जिं थःगु मिखा मेखेपाखे स्‍वय्‌के, अले जिं इमित भचा नं दया याये मखु, तर इमिसं छु याःगु दु, इमिगु ज्‍याया लिच्‍वः जिं इमिगु हे छेनय् प्‍वंकाबी।”


“छिमि म्‍ह्याय्‌पिं वेश्‍याया ज्‍या याना जूसां जिं छिमि म्‍ह्याय्‌पिन्‍त सजाँय बी मखु, व्‍यभिचार ज्‍या याइबलय् जिं छिमि भौपिन्‍त सजाँय बी मखु, छाय्‌धाःसा मिजंपिं नं थः हे द्यःतय्‌थाय् वेश्‍यातनापं द्यनी अले इपिंनापं मिलय् जुयाः मूर्तितय्‌त बलि छाइ, अथे जुयाः दुग्‍यां मदुपिं मनूत नाश जुइ।


जिमि प्रजा जिगु ज्ञान मदुगुलिं नाश जुल। “छिमिसं ज्ञानयात हेला याःगुलिं जिं नं छिमित थः पुजाहारीया ज्‍याय् तये मखु। छिमिसं थः परमेश्‍वरया ब्‍यवस्‍थायात त्‍वःतूगुलिं, जिं नं छिमि काय् म्‍ह्याय्‌पिन्‍त त्‍वःताबी।


छाय्‌धाःसा छिमिगु नुगः क्‍वय् धुंकल, न्‍हाय्‌पं ख्‍वातुइ धुंकल, अले छिमिसं मिखा तिस्‍सी धुंकल। मखुसा ला छिमिगु न्‍हाय्‌पनं ताये माःगु खः, मिखां खने माःगु खः, नुगलं ध्‍वाथुइका काये माःगु खः। छिपिं पापं लिचिलाः जिथाय् लिफः स्‍वया वये माःगु खः, अले जिं छिमित लाय्‌काबीगु खः।’


गुलिखय् मनूतय्‌सं परमेश्‍वरयागु राज्‍ययागु खँ न्‍यनाः नं थुइके फइ मखु। थुपिं लँय् लाःगु पुसा थें खः। इमिगु नुगलय् ह्वलातःगु परमेश्‍वरयागु वचन शैतानं वयाः लिकया यंकी।


सिमायागु हाप्‍वलय् पा लाये हे त्‍यंगु दु। उकिं भिंगु फल मसःगु सिमा पालाः छ्वय्‌काछ्वइ।


जिके मच्‍वनीम्‍ह मनूयात त्‍वधूगु कचायात थें वांछ्वइ, अले व गनावनी। वयात मुंकाः मिइ तयाः च्‍याकाछ्वइ।


थज्‍याःपिन्‍सं परमेश्‍वरयात क्‍वह्यंकूगुलिं वय्‌कलं नं इमित दकलय् क्‍वह्यंगु मन व मभिंगु बांमलाःगु बिचालय् हे त्‍वःतादिल।


बुद्धि मदुपिं, पत्‍याः याये बहःमजूपिं, दया माया याये मसःपिं,


छिमिसं परमप्रभुं धाःथें यात धाःसा मेगु जातितय्‌त छिमिगु बुद्धि व छिमिसं खँ थूगु क्‍यनी। अले इमिसं थुपिं आज्ञा न्‍यनाः धाइ, “धात्‍थें हे थ्‍व तःधं जातियापिं मनूत बुद्धि दुपिं व खँ थूपिं खः।”


इमिसं जिमित यहूदीमखुपिन्‍त मुक्तियागु खँ न्‍यंके हे मब्‍यू। इमिसं थुकथं पाप मुंकाच्‍वन। उकिं इमिसं लिपा तकं परमेश्‍वरयागु तं फया च्‍वनेमाली।


छाय्‌धाःसा परमेश्‍वरं न्‍याय यानादीबलय् दया माया मदुम्‍ह मनूयात दया माया यानादी मखु। दया माया दुपिं मनूतय्‌त दया माया हे क्‍यनादी।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ