4 न्ह्याबलें परमप्रभुयाके भलसा तया च्वँ छाय्धाःसा परमप्रभु, परमप्रभु थः हे न्ह्याबलें दयाच्वनीगु ल्वहं खः।
कन्हय् खुन्हु सुथ न्हापां दनाः यहूदाया सिपाइँत तकोया मरुभूमिइ वन। इपिं पिहां वनाच्वंबलय् यहोशापातं दनाः इमित थथे धाल, “अय् यहूदा व यरूशलेमयापिं मनूत न्यँ! छिमिसं परमप्रभु परमेश्वरयात विश्वास या, अले छिपिं बल्लाक दनाच्वने फइ। छिमिसं वय्कःया अगमवक्तातय्त विश्वास या, अले छिमिगु भिं जुइ।”
वयाके मनूया शक्ति दु तर झीके परमप्रभु झी परमेश्वर दी। वय्कलं झीत ग्वाहालि यानादी, अले झीगु लडाइँ ल्वानादी।” मनूतय्सं हिजकिया जुजुया खँ पत्याः यात।
थ्व बलयागु खँ खःसा वय्कः बल्लाःम्ह खः। थ्व इन्साफया खँ खःसा वय्कःयात सुनां सःते फइ?
परमप्रभुयाके भरोसा तइपिं सकलें सियोन पर्वत थें खः, गुकियात संके फइ मखु तर न्ह्याबलें दनाच्वनी।
परमप्रभु जिगु निंतिं ल्वहंधी थें खः, परमप्रभु जिगु किल्ला खः, जितः उद्धार याइम्ह खः। जिमि परमेश्वर जिगु निंतिं ल्वहंधी थें खः, गुकिं जितः रक्षा याइ। वय्कः जिगु ढाल खः, जितः बचय् याइगु शक्ति खः, शरण कायेगु थाय् खः।
परमेश्वर झीगु शरण कायेगु थाय् व बल खः, अले दुःखया इलय् अःपुक दइगु ग्वाहालि खः।
थःगु दुःखकष्टयात परमप्रभुयाथाय् त्वःताथकि, वय्कलं छिमित स्वयादी वय्कलं धर्मी मनूतय्त गुबलें नं बुकेबी मखु।
परमेश्वरं तःकः हे थथे धयादीगु जिं न्यनागु दु, “शक्ति जिगु खः,
हे मनूत! वय्कःयात न्ह्याबलें विश्वास या। थःगु नुगः वय्कःयात चाय्काः क्यँ। छाय्धाःसा परमेश्वर झीगु शरण कायेगु थाय् खः। सेला
चिधंपिं मनूत छम्हू सासः जक खः। तःधंपिं मनूत पिनें खने दु थें मदु। लनास्वल धाःसा इपिं याउँसे च्वं, निम्हु फय् स्वयाः याउँसे च्वं।
वय्कलं थःगु शक्तिं सदां राज्य यानादी, वय्कलं जाति जातियापिं फुक्कसित स्वयाच्वनी वय्कःया विरोधय् सुं हे मदनेमा। सेला
परमप्रभु जुजु खः। वय्कलं बल व गौरवया वसः फिनादीगु दु। पृथ्वीयागु जग बल्लाः व गुबलें लिगिलिगि सनी मखु।
परमेश्वर धात्थें जितः उद्धार याइम्ह खः, जिं वय्कःयात विश्वास याये अले जि छति नं ग्याये मखु। परमप्रभु जिगु शक्ति व भजन खः, वय्कः हे जिगु निंतिं छुत्कारा बीम्ह जुयादीगु दु।”
हे इस्राएल, परमेश्वर छन्त उद्धार याइम्ह खः, वय्कः ल्वहंधी व छंगु किल्ला थें खः, तर छं परमेश्वरयात ल्वःमंकल। अथे जुयाः छं तसकं बांबांलाःगु सिमात पित अले पिने हःगु दाखमात नं पित,
तर छिपिं, परमेश्वरया मनूत धाःसा लय्ताइ अले पवित्र नखः मानय् याःथें चान्हय् छिमिसं भजन हाली। इस्राएलया ल्वहंधी, परमप्रभुया पर्वतपाखे थाहां वनेत, बाँसुरी पुइपिं लय्तायाः वं थें छिमिगु नुगः नं लसतां जाइ।
थुपिं मनूत फय्पाखें शरण कायेगु थाय् अले ग्वःफय्पाखें सुपिलिगु थाय्, मरुभूमिइ लः दुगु खुसित व गंगु मरुभूमिइ तग्वःगु ल्वहंया किचः थें जुइ।
यक्व न्हापांनिसें आः तक छिमित छु जिं लिपा जुइगु खँ कनागु मदु ला? उकिं छिपिं ग्याये मते वा थुरथुर खाये मते। छिपिं जिगु साक्षी खः। छु जि बाहेक मेपिं परमेश्वर दु ला? मदु, अन छुनं मेगु ल्वहंधी मदु, मेम्ह सुं नं परमेश्वर मदु!”
तर हे इस्राएलीत, छिपिं धाःसा परमप्रभुपाखें सदां दइगु उद्धारं बचय् जुइ। छिपिं गुबलें नं लाजय् लाइ मखु, अले लिपाथ्यंक छिमिगु गुबलें बेइज्जत जुइ मखु।
इमिसं जिगु बारे थथे धाइ, ‘परमप्रभुयापाखें जक धार्मिकता व शक्ति वइ।’” वय्कःया विरोधय् तंपिकापिं फुक्क वय्कःयाथाय् हे वइ अले लाजय् लाइ।
छिपिं मध्ये सुनां परमप्रभुया भय काइ, अले वय्कःया दासया खँ मानय् याइ? जः मदय्क खिउँथाय् जुइपिं, परमप्रभुया नामय् भलसा ति अले थः परमेश्वरयाके हे भलसा या।
जिगु दया व न्याय याकनं हे लिक्क थ्यंगु दु। जिगु उद्धार लँपुइ हे दु, जिगु बल्लाःगु ल्हातं जाति-जातितय्गु निंतिं न्याय हये। तातापाक्क च्वंगु फुक्क देशं जिके मिखा ब्वयाच्वनी, अले जिगु बल्लाःगु ल्हातय् आशा तयाः पियाच्वनी।
एदोमपाखें व बोज्रापाखें ह्याउँसे च्वंगु वसः पुनावःम्ह सु खः? झःझः धाःगु वसः पुनाः अले थःगु तःधंगु शक्तिं वयाच्वंम्ह सु खः? “धार्मिकतां न्ववाइम्ह व बचय् यायेत तसकं शक्ति दुम्ह जि हे खः।”
ह्वाना ह्वाना च्यानाच्वंगु मिया भट्टीइ जिमित वांछ्वःसां जिमिसं सेवा यानाम्ह परमेश्वरं जिमित बचय् यानादी फु। वय्कलं जिमित छःपिनिगु ल्हातं त्वःतकादी फु।
जुजुं धाल, “शद्रक, मेशक व अबेद्नगोया परमेश्वरया प्रशंसा जुइमा। थःत विश्वास याइपिं व थःगु सेवा याइपिं थुपिं स्वम्ह मनूतय्त बचय् यायेत वय्कलं थः स्वर्गदूतयात छ्वयाहयादिल। इमिसं जिगु खँ मन्यं, थः परमेश्वरयात त्वःताः मेपिं द्यःतय्त पुजा यायेगु स्वयाः थः सिनावनेत तयार जुल।
वय्कलं इमिगु न्ह्यःने वयाः थथे धयादिल – “संसार व स्वर्गयागु फुक्क अधिकार जितः बियातःगु दु।
जिमित परिक्षाय् लाकादी मते, बरु दुष्टपाखें बचय् यानादिसँ छाय्धाःसा राज्य व पराक्रम व महिमा सदां सर्वदां छिगु हे खः, आमेन।’
यशूरून बांलाक नयेत्वने दयाः तसकं ल्ह्वनावल। अले इमिसं थःपिन्त सृष्टि यानादीम्ह परमेश्वर, बल्लाःम्ह रक्षकयात त्वःताहल।
वय्कः बल्लाःम्ह रक्षक खः, वय्कःया फुक्क ज्याखँ पूवं, अले न्यायनं जाः। वय्कः विश्वास याये बहःम्ह परमेश्वर खः। वय्कलं गुबलें द्वंकी मखु। पाय्छिगु व भिंगु जक वय्कलं यानादी।
छिमिगु शरण कायेगु थाय् सदांयाम्ह परमेश्वर खः, छिमिगु क्वय् वय्कःया ल्हाः न्ह्याबलें दयाच्वनी। ‘इमित नाश या’ धाधां वय्कलं छिमिगु न्ह्यःनेनं छिमि शत्रुतय्त लिनाछ्वइ।
जितः शक्ति बियादीम्ह ख्रीष्टयापाखें जिं न्ह्यागुं याये फु।
“परमप्रभु थें पवित्रम्ह सुं हे मदु, अले वय्कः थें ज्याःम्ह सुं हे मदु। झी परमेश्वर थें रक्षा याइम्ह मेपिं सुं हे मदु।