21 परमप्रभु थः स्वर्गलोकं पृथ्वीइ च्वंपिं मनूतय्त इमिगु पापया निंतिं सजाँय बियादीत झायादीत्यंगु दु। पृथ्वीं थःके प्वंकूगु हि क्यनी, अले हत्या यानातःपिन्त सुचुका तइ मखु।
हे पृथ्वी, जिगु हियात त्वपुइ मते! अले जिगु बिन्ति गुबलें मदीमा!
आकाशं वयागु अधर्म बांलाक क्यनी। पृथ्वी वयागु विरोधय् दनी।
सजाँयया दिं व तापाकं वइगु आपत विपत वइबलय् छिमिसं छु यायेगु? छिपिं ग्वाहालिया निंतिं गन वनेगु? छिमिगु धन-सम्पत्ति गन त्वःतावनेगु?
परमप्रभुं धयादी, “जिं संसारय् विपत्ति हये, अले फुक्क मभिंपिं मनूतय्त सजाँय बी। तःधंछुया जूपिनिगु तःधंसू जिं मदय्काछ्वये। दया मदुपिनिगु घमण्डयात क्वमिलु यानाबी।
परमप्रभुं जितः थथे धयादी, “तसकं छाःगु निभाः वा बाली लयेगु इलय् सुतिया सुपाँय् थें जि सुम्क च्वने अले जि च्वनागु थासं स्वये।”
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं जिगु न्हाय्पं लिक्क थथे धयादिल, “छिपिं सीगु दिं तक नं थ्व पापया प्रायश्चित जुइ मखु,” प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु नँ न्याःगु सः, भुखाय्, तःधंगु सः, चाकः फय् व ग्वःफय्, नाश याइगु मिंनापं झायादी।
“स्व, जिगु न्ह्यःने च्वयातःगु दु, जि सुम्क च्वने मखु, तर जिं इमित पूरा बदला काये, धात्थें हे जिं पूरा बदला काये।
जिं छिमिगु व छिमि पुर्खातय्गु पापया बदला काये” परमप्रभुं धयादी। “छाय्धाःसा इमिसं पर्वतय् बलि छ्वय्कल, अले डाँडाय् जितः हेपय् यात। जिं इमिगु न्हापाया ज्याया पलेसा इमित पूरा बदला काये।”
शहरपाखें पिहां वःगु हाःसः न्यँ! देगलं पिहां वःगु सः न्यँ! थः शत्रुतय्त पाय्छिगु बदला कायेगु थ्व परमप्रभुया सः खः!
वय्कलं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, इमिसं छु यानाच्वंगु छं खं ला? इस्राएलया घरानां जितः जिगु पवित्र थासं तापाक तयेत थन घच्चाइपुगु ज्या यानाच्वंगु दु। तर छं व स्वयाः झन अप्वः घच्चाइपुगु ज्या खनी।”
छिपिं ला तसकं हे मूर्खत खनीसा। पिने च्वंगु दय्कूम्हय्सिनं हे दुने च्वंगु नं दय्कूगु मखु ला?
“अय्जूगुलिं पृथ्वी सृष्टि जूसांनिसें थौं तक स्याःपिं अगमवक्तातय्गु हियागु सजाँय थौंकन्हय्यापिं मनूतय्सं फये मालीतिनि।
छाय्धाःसा छितः विश्वास याःपिं मनूतय्त व अगमवक्तातय्त स्याःपिं थुपिं हे खः। उकिं छिं थुमित हि त्वंकादिल। इपिं थथे हे यायेमाःपिं खः।”
अगमवक्तातय्गु, परमेश्वरया मनूतय्गु व पृथ्वीइ स्याःपिनिगु हि अनं लुया वःगुलिं बेबिलोन थुकथं नाश जुल।”