9 सुनानं दाखमद्य त्वनाः लसतां म्ये हाली मखु, भिंगु अय्ला धकाः त्वंपिन्त खाइसे च्वने धुंकल।
लँय् लँय् हे इमिसं जिगु खँ ल्हाना जुइ। अय्लाःगुलुतय्सं जितः ध्याचू नकाः म्ये हाला जुइ।
थःगु लँपुइ हुँ, थःम्हं नयेगु नसाय् लय्ताया च्वँ, लय्तातां दाखमद्य त्वँ, छाय्धाःसा छं याःगु ज्यायात परमेश्वरं ज्यू धाःगु दु।
धिक्कार इमित, गुपिन्सं मभिंयात भिं अले भिंयात मभिं धकाः धाइ, खिउँगुयात जः व जःयात खिउँगु धकाः धाइ, अले खायुगुयात चाकुसे च्वं धकाः धाइ व चाकुसे च्वंगुयात खाइसे च्वं धकाः धाइ।
धिक्कार इमित, सुनां दाखमद्य त्वनेत तसकं बल्ला तायेकी, अले अय्ला ल्वाकछ्यायेत तसकं हे सःस्यू धकाः जुइ।
जिं छंगु म्येयागु सः दिकाबी। छंगु वीणाया सः हाकनं ताये दइ मखु।
जिं छिमिगु नखःचखःयात दुखं च्वनीगु दिनय् व छिमिगु दक्व म्येयात ख्वःसलय् हिलाबी। जिं छिपिं सकसितं भांग्रा फीकेबी अले सँ खाकेबी। याकः काय्या निंतिं दुखं च्वंथें व ईयात यानाबी। व दिं तसकं म्हाइपूगु दिं जुइ।
परमप्रभु परमेश्वरं धयादी, “व न्हि देगःया म्ये ख्वःसलय् हिली। सीम्हत प्यखेरं वांछ्वइ! सुम्क च्वँ!”
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थः मनूतय्त रक्षा यानादी। इमिसं थः शत्रुतय्त नाश यानाबी, इमिसं शत्रुतय्त ल्वहँतं कय्काः बुकी। अले इपिं दाखमद्य त्वंपिं थें लडाइँलय् ततःसलं हाली। इपिं वेदीया कुन्चाय् कुन्चाय् हि छ्वाकीगु तःग्वःगु ख्वला थें हिं जाःगु जुइ।