जुजुया दरबार त्वःताछ्वइ, यक्व मनूत दुगु लिमलाःगु शहर सुनसान जुइ। किल्लात व धरहरात सदांया लागिं उजाड जुइगु बुँ जुइ। गुँ गधातय्गु निंतिं लसता व सा द्वहं व फैच्वलय्तय्गु निंतिं घाँय्ख्यः जुइ।
“उकिं अश्शूरया जुजुया बारे परमप्रभुं थथे धयादी, “व थ्व शहरय् वइ मखु, न थन छपु नं वाण कय्की, न ढाल ज्वनाः न्ह्यःने वये फइ, न थुकिया विरोधय् घेरय् यायेगु चा व ल्वहंया द्वम्बःचा दय्के फइ।
“परमप्रभुं थथे धयादी ‘सु थ्व शहरय् च्वनी व तरवार, अनिकाल व महामारीं सी। तर गुम्ह बेबिलोनीतय्थाय् वनाः आत्मसमर्पण याइ व म्वाइ। वं थःगु ज्यान बचय् याइ, अले व म्वाइ।’
न्हापा ग्वाः ग्वाः मनूत दुगु यरूशलेम, आः गुलि झिजांमिजां दंगु दु! आः व भाःत सी धुंकूम्ह थें जूगु दु। छगू इलय् व जाति जातितय्गु दथुइ तःधंगु, प्रान्त प्रान्तय् राजकुमारी थें खः, तर आः व दासी जूगु दु।
“स्वयादिसँ! हे परमप्रभु, बिचाः यानादिसँ! सुयात छिं थज्याःगु दुःखकष्ट बियादीगु दु धकाः? छु मिसातय्सं थःगु गर्भया फल, व थःम्हं बुइका तःपिं मस्तय्गु ला नयेगु ला? छु पुजाहारीत व अगमवक्तात परमप्रभुया पवित्र देगलय् हे स्याइगु?
थ्व छगू शहर खः, गुगु शहरं थःम्हं थःके गर्व यायेगु याइ अले मग्यासें च्वनाच्वनी, सुनां थःत थथे धाइ, “जि जि हे खः, जि बाहेक मेपिं सुं हे मदु।” आः स्व, व गज्याःगु उजाड जुल, गुँइ पशुत च्वनीगु थाय् जुल। व थाय् जुयावनीपिं फुक्कसिनं हेस्यानाः मुर्की क्यना वनी।