1 दर्शनया ब्यासिया बारे अगमवाणी– छिमित छु जुल अले छिपिं सकलें छाय् फुक्क छेँया कःसिइ थाहां वनागु?
परमेश्वरं काय्म्ह ख्वःगु सः ताल। अले परमेश्वरया दूतं स्वर्गं हागारयात धयाहल, “छन्त छु दुःख जुल, हागार? ग्याये मते। परमेश्वरं छिमि काय् ख्वःगु ताये धुंकल।
जुजुं वयात न्यन, “छन्त छु दुःख जुल?” वं लिसः बिल, “जि छम्ह विधवा मिसा खः। जिमि भाःत सी धुंकल।
अले वं व मिसायात धाल, “छन्त छु जुल?” वं लिसः बिल, “थ्व मिसां ‘थौं छिमि काय्यात नयेनु, कन्हय् जिमि काय्यात नये धकाः धाल।’
अय् समुद्र, छन्त छु जुल, छाय् छ बिस्युं वनागु? अय् यर्दन खुसि, छाय् छ लिखतं न्ह्यानागु?
पहाडत यरूशलेमया छचाःखेरं दु थें आवंलि अले न्ह्याबलें परमप्रभु थः मनूतय् छचाःखेरं दी।
परमेश्वरं क्यंगु लँय् मजूपिं मनूत यःयःथें जुइ। परमेश्वरया व्यवस्था मानय् याइपिं मनूत धन्य जुइ।
आमोजया काय् यशैयां बेबिलोनया बारे दर्शनय् खंगु अगमवाणी थ्व हे खः–
इपिं भांग्रा फिनाः लँय् लँय् च्वनी। इपिं छेँया कःसि व चुकय् ख्वख्वं दुखं च्वनी।
दर्शनया ब्यासिइ प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुपाखें जू वःगु थ्व हाःहू व तुतिं न्हुत्तुन्हुयेगु व भयया दिं खः, पर्वतय् ग्वाहालि फ्वनेगु दिं।
यरूशलेमया छेँत व यहूदाया जुजुपिनिगु दरबार, गुकियागु कःसिइ कःसिइ आकाशया फुक्क नगुया लागि धुपाँय् च्याकल, अले मेपिं द्यःतय्गु निंतिं त्वँसाबलि छाल, उपिं फुक्क तोपेत थें अशुद्ध जुइ।’”
जि थः हे छंगु विरोधय् दु, अय् यरूशलेम, अय् थ्व ब्यासिया च्वय् च्वंपिं, ल्वहंया ल्वहं दुगु तज्जाःगु माथंवंगु थासय् च्वंपिं, जि, परमप्रभुं धाये, छिमिसं धाइ “सुनां जिमित हमला याये फइ? वा जिपिं च्वनेगु थासय् सु दुहां वये फइ?”
थ्व शहरयात हमला यानाच्वंपिं बेबिलोनीत थ्व शहरय् दुहां वइ अले थुकियात मि नकाबी। बालद्यःयात छेँया कःसिइ कःसिइ धुपाँय् च्याकाः अले मेपिं द्यःतय्त त्वँसाबलि छायाः जितः तंचाय्कूपिं मनूत च्वंगु छेँनापं थुकियात नं मिं नकाबी।
इस्राएल व यहूदायापिं मनूत, इमि जुजुपिं व हाकिमत, इमि पुजाहारीत व अगमवक्तात, यहूदायापिं मनूत व यरूशलेमयापिं मनूतय्सं फुक्क मभिंगु ज्या यानाः जितः तंचाय्कूगु दु।
मोआबया छेँया फुक्क कःसि कःसिइ व चुक चुकय् ख्वःसः बाहेक मेगु छुं नं मदु, छाय्धाःसा सुयातं मयःगु थल थें जिं मोआबयात तछ्यानाबियागु दु,” परमप्रभुं धयादी।
“जातित सुरय् जुयाः यहोशापातया बेँसीइ वयेमा, छाय्धाःसा जिं अन हे प्यखेरं च्वंपिं जातितय्गु न्याय यायेत फेतुये।
न्याय याइगु बेँसीइ ग्वाः ग्वाः मनूत मुनाच्वंगु दु, छाय्धाःसा न्याय याइगु बेँसीइ परमप्रभुया दिं न्ह्यःने हे थ्यंकः वःगु दु।
उकिं छिमिके दर्शन मदुगु चा वइ। छिपिं तच्वःगु खिउँगुलिइ लाइ, अले छिमिसं ज्वखना स्वये फइ मखु। अगमवक्तातय्गु निंतिं सूर्य बिनावनी, छिमिगु निंतिं दिं खिउँसे च्वनी।
छेँयागु कःसि च्वनाः नगुत पुज्याइपिन्त, क्वछुनाः परमप्रभुया नामं पाफया नं मोलोखया नामं नं पाफइपिन्त,
जिं छिमित खिउँथाय् धयागु खँ छिमिसं न्हिनय् बय्बय् या। अथे हे जिं छिमित न्हाय्पनय् धयागु खँ छिमिसं कःसिइ च्वनाः बय्बय् या।
न्ह्याखें नं इमित फाइदाया फाइदा जक दु। दकलय् न्हापालाक यहूदीतय्त हे परमेश्वरयागु वचन लः ल्हानातःगु खः।
न्हूगु छेँ दय्कीबलय् कःसिइ प्यखेरं पखाः ग्व, अले अनं सुं मनू कुतुं वंसा मनू सीगु दोष छिमिगु छेँयात लाइ मखु।
इमिसं दान कुलयापिन्त तसकं हालाः सःतल अले दानया मनूतय्सं फहिलाः मीकायात धाल, “छन्त छु जुल? जिपिंलिसें ल्वायेत छं छाय् मनूत सःतागु?”
शाऊल धाःसा बुं द्वहं ज्वनाः वयाच्वंगु खः। अले शाऊलं न्यन, “मनूतय्त छु जुल? छाय् फुक्क मनूत ततःसलं ख्वया हयाः च्वंगु?” अले याबेशपाखें खबर बीत वःपिं मनूतय्सं न्यंकूगु खबर फुक्क शाऊलयात धयाबिल।
थुबलय् मचाम्ह शमूएल एलीं धाःकथं परमप्रभुया सेवा याना तुं च्वन। उबलय् परमप्रभुया वचन कम जक न्यने दइगु अले दर्शन नं उलि बियादी मखु।