3 अनंलि जिगु म्ह तसकं कष्टं जायावल। व दुःखकष्ट मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें च्वं। जिं छु न्यना उकिं जिगु छ्यं क्वछुल जिं छु खनाः उकिं जिगु नुगः क्वतुन,
ग्यानाः इपिं अन हे मूहाल। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें इपिं वाथा वाथा कन।
मिसातय्त मचाबू ब्यथा जू थें इमित कष्ट व भय जुइ। ग्यानाः इपिं छम्हय्सिनं मेम्हय्सित छक्क जुया स्वइ अले इमिगु ख्वाः मि च्याःथें ह्याउँसे च्वनी।
जिगु नुगः मोआबया निंतिं ख्वइ। अन च्वंपिं बिस्युं वनाः सोअर तक अले एग्लत-शलीशियाय् तक थ्यंकः वन। गुलिं ख्वख्वं लूहीतपाखे थाहां वनीगु लँय् वन। होरानैमया लँय् इमिसं थःपिनिगु नाश जूगुया निंतिं बिलाप यात।
अथे जुयाः जिगु नुगः मोआबया निंतिं अले जिगु मन कीर-हरेशेतया निंतिं बिनाया सः थें ख्वख्वं दुखं च्वनी।
अथे जुयाः जि सिब्माया दाखमाया निंतिं याजेर ख्व थें ख्वये। हे हेश्बोन, हे एलाले, जिगु ख्वबिं छन्त प्याकाबी। छंगु पाकय् जूगु फलत व बालीया लसताया सः मवये धुंकल।
हे परमप्रभु, गथे मचाबू बेथा जूम्ह मिसा सास्ती जुयाः तसकं हाला हइ, जिपिं नं छिगु न्ह्यःने अथे हे खः।
जिगु नुगः! जिगु नुगः! जिगु नुगः स्यानाः वाथा वाथा कनाच्वंगु दु। जि सुम्क च्वने मफु। जिं तुरहीया सः व लडाइँया सः ताःगु दु।
किर्योतयात कब्जा याइ, अले किल्लात अधिकार याइ। उखुन्हु मोआबया सिपाइँतय्गु नुगः मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसाया नुगः थें जुइ।
स्व! छम्ह इमा हथासं ब्वयावइ, बोज्राया च्वय् वं थःगु पपू चक्कंकी। उखुन्हु एदोमया सिपाइँतय्गु मन मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें जुइ।
बेबिलोनयाम्ह जुजुं इमिगु बारे न्यन, वयागु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें वयात धन्दा जुल।
थ्व खँ न्यनेवं जिमिगु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। जिमित तसकं कष्ट जुल। जिपिं मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें जुल।
थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु नुगः तसकं थुरथुर खात, थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु म्हुतुसि थुरथुर खात, जिगु क्वँय्त दुने दुने मर्कय् जुल, अले जिगु तुति फ्यारर खात। अय्जूसां जिमित हमला याः वइपिं जात जातितय्त वइगु दुःखया दिंयात जिं धैर्य यानाः पियाच्वने।
प्वाथय् दुम्ह मिसायात ब्यथा जुइबलय् तसकं दुःख जुइ, तर मचा बुइधुंकाः मचां यानाः वं थःत जूगु दुःख फुक्कं ल्वःमंका छ्वइ।
न्ह्यागु खँसां नं छिपिं थुरथुर खाइ। सुथय् छिमिसं धाइ, “बहनी जूसा ला ज्यूनि,” अले बहनी धाइ, “सुथय् जूसा ला ज्यूनि।”
मनूतय्सं प्यखें “शान्ति दु, ग्याये माःगु मदु” धया च्वनीबलय् लाक्क हे इमिके प्वाथय् दुम्ह मिसायात मचाबुइ ब्यथा जू थें आकाझाकां विनाश जू वइ। अले इपिं छुं यानाः नं बचय् जुइ फइ मखु।