20 व दिंखुन्हु मनूतय्सं आराधना यायेत थःम्हं दय्कूगु वहः व लुँया मूर्तित छुं व चिकंलापाया न्ह्यःने वान्छ्वया बी।
अले फुक्कसिनं याकूबयात थःपिन्के दुगु फुक्क मूर्ति व न्हाय्पनय् च्वंगु तिसा बिल। वं व फुक्क शकेमया नापसं च्वंगु स्वंसिमा क्वय् थुनाबिल।
मालेगु छगू ई दु, त्वःताबीगु छगू ई दु। तयेगु छगू ई दु, वांछ्वयेगु छगू ई दु।
सजाँयया दिं व तापाकं वइगु आपत विपत वइबलय् छिमिसं छु यायेगु? छिपिं ग्वाहालिया निंतिं गन वनेगु? छिमिगु धन-सम्पत्ति गन त्वःतावनेगु?
इमिसं थःगु हे ल्हातं दय्कूगु वेदीतय्के भलसा तइ मखु। अले थःपिन्सं हे दय्कूगु अशेरा द्यःमय्जुयागु मूर्ति व गुँगू थनीगु वेदीतय्के भलसा तइ मखु।
कतां कियाः वहलं भुनाः छिमिसं द्यःतय्गु व छिमिगु लुँया मूर्तित अशुद्ध याइ। छिमिसं इमित थीमज्युबलय्यागु कापः वांछ्वइ अले वयात थथे धाइ, “छ उखे हुँ!”
छाय्धाःसा व दिंखुन्हु छिपिं फुक्कसिनं थःगु पापी ल्हातं दय्कूगु वहः व लुँया मूर्तित वांछ्वइ।
मूर्ति ला शिल्पकारतय्सं दय्की। लुँकःमिं उकी लुँ भुनाबी, अले उकिया निंतिं वहःया सिखः दय्की।
बेल द्यः लज्या चायाः क्वछुइ, नेबो द्यः ग्यानाः भ्वसुली। कु क्वबिपिं पशुतय्सं इमिगु मूर्तित क्वबी। अले इमिसं क्वबियायंकूगु मूर्तित थाकूयाः तसकं झ्यातुगु कु थें जुइ।
मनूतय्सं थःगु म्हिचात चाय्काः लुँ प्वंकी, अले वहः ताल्जुइ लनी। इमिसं कारिगरयात ज्याला बियाः द्यःतय्गु मूर्ति दय्केबी। अले इपिं उकिया न्ह्यःने क्वछुनाः भागि याइ अले उकियात पुजा याइ।
“उकिं इस्राएलया घरानायात थथे धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – पस्ताय् चा! थःगु मूर्तितपाखें लिहां वा, अले थःगु फुक्क घच्चाइपुगु ज्या त्वःति!
जिं छिमिके शुद्ध लः छ्वाके, अले छिपिं शुद्ध जुइ। छिमिगु फुक्क अशुद्धतापाखें अले छिमिगु फुक्क मूर्तितपाखें जिं छिमित शुद्ध यानाबी।
“‘इमिसं थःगु वहः लँय् वांछ्वयाबी अले इमिगु लुँ अशुद्ध चिज थें जुइ। परमप्रभुया तंया दिनय् इमिगु वहः व लुं इमित बचय् याये फइ मखु। इमिसं उकिं थःगु पित्याः लंके फइ मखु वा प्वाः जाय्के फइ मखु, छाय्धाःसा उकिं हे इमित पापया निंतिं धेधेचुइकूगु खः।
अय् एफ्राइमया मनूत, मूर्तितनापं जिगु छुं हे ज्या मदु। जिं छिमिगु प्रार्थनाया लिसः बी अले छिमिगु सुसाःकुसाः याये। जि न्ह्याबलें वाउँसे च्वनीगु सल्लाया सिमा थें खः। जि हे छिमिगु आशिषया मूल खः।”
वय्कलं इमित तसकं ख्यानादी। अले वय्कलं पृथ्वीइ च्वंपिं द्यःतय्त न्हंका छ्वयादी। अनंलि ताताःपाक च्वंपिं जाति जातिया मनूतय्सं थथःगु देशय् च्वनाः वय्कःयात आराधना याइ।
अबलय् “‘मनूतय्सं पहाडयात वनाः “जिमित ल्हाः वा।” अले डाँडायात – “जिमित ल्हाना छ्व” धकाः धाइ।’