19 परमप्रभुं पृथ्वीइ ग्यानापुगु छ्वया हयादीबलय् परमप्रभुया दण्डपाखें बचय् जुइत व वय्कःया महिमा व तःजिगु शक्तिपाखें सुपिलेत इपिं तग्वःगु ल्वहंया गुफाय् व जमिनया प्वालय् दुहांवनी।
थःगु साहस तंकाः इपिं थःपिनिगु किल्लां ग्याग्यां पिहां वल।
वय्कलं पृथ्वीयात उकिया थासं संकादी। उकिया थांत थुरथुर खाइ।
हे परमप्रभु, दनाः थःगु तं क्यनादिसँ। जिमि शत्रुतय्गु तंया विरोधय् दनादिसँ। हे परमेश्वर, न्ह्यलं चाय्कादिसँ, अले न्याय यानादिसँ।
अथे जुयाः जिगु तमं व दिंखुन्हु आकाशयात थरथर खाकाबी। अले जि दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया क्रोधं पृथ्वी सनी।”
परमप्रभुया दण्डपाखें बचय् जुइत व वय्कःया महिमा, तःजिगु शक्तिपाखें सुपिलेत इपिं तग्वःगु ल्वहं व गुफाय् दुहांवनी।
पृथ्वीयात लिगिलिगि संकेत परमप्रभु दनादीबलय्, परमप्रभुया दण्डपाखें बचय् जुइत व वय्कःया महिमा व तःजिगु शक्तिपाखें सुपिलेत इपिं तग्वःगु ल्वहंया गुफाय् व जमिनया प्वालय् दुहांवनी।
स्व, परमप्रभुं पृथ्वीयात झिजांमिजां यानादी। वय्कलं उकियात नाश यानादी, वय्कलं पृथ्वीया सतहयात तहसनहस यानादी, अन च्वंपिं मनूतय्त छ्यालब्याल यानादी।
सु ग्यानाः बिस्युं वनी, व गालय् लाइ। सु गालं थाहां वइ व स्वःतिपाँय्लय् तक्यनी। स्वर्गया झ्याः चाइ अले पृथ्वीया जग तसकं सनी।
पृथ्वी चिरिबाइ अले चिरिबायाः निगू ब्वः जुइ। पृथ्वी तसकं सनी।
सजाँय बीगु कथिं परमप्रभुं इपिं फुक्कसित कय्कादी, व ल्हाःया दम्फु व वीणाया सःनापं जुइ। थःगु ल्हाःया शक्तिं वय्कः इपिंनापं लडाइँ यानादी।
परमप्रभुं धयादी, “आः जि दने। आः जिं थःत थकाये। आः जिं थःत तःधंके।
उपिं वयाः चिब्यागु काप्चाय्, ल्वहं कापिचाय्, कंझालय् व फुक्क लः प्वालय् च्वंवइ।
“तर आः जिं यक्व न्या लाइपिं छ्वये, इमिसं थुपिं मनूतय्त लाइ,” परमप्रभुं धयादी। “अनंलि जिं थःम्हं हे यक्व शिकारीतय्त छ्वये, इमिसं थुमित फुक्क पर्वत, डाँडा व गुफां मामां लिकाइ।
सल गया वःपिनिगु व धनुष घाना तःपिनिगु सः न्यनाः फुक्क शहरयापिं मनूत बिस्युं वनी। गुलिं झालय् दुहां वनी, गुलिं ल्वहंधिकय् थाहांवनी। फुक्क शहर सुनसान जुल, अन सुं च्वनी मखु।
हे मोआबय् च्वंपिं, छिपिं थथःगु शहरत त्वःताः ल्वहंधिकय् च्वंहुँ! छिपिं गुफाया त्वाःया लिक्क स्वँ दय्कीपिं सुकुभत्तु थें जु!
“इमित धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – गथे जि धात्थें म्वाःम्ह खः, नाश जूगु शहरय् च्वनाच्वंपिं मनूत तरवारं सी। ख्यलय् दुपिन्त जिं गुँपशुतय्त नयेत बी। किल्लाय् व गुफाय् दुपिं महामारीं सी।
इस्राएलया पाप अर्थात दुष्टताया ततःजाःगु थाय् नाश जुइ। इमिगु वेदीइ कं व झाः बुया वइ। अले इमिसं पाहाडयात धाइ, “जिमित त्वपु।” अले डाँडायात धाइ, “जिमित ल्हाः वा।”
इमिसं ताहानं थें, बँय् घिसय् जुया जुइपिं जन्तुं थें म्हुतुं धू फ्यइ। थथःगु प्वालं थुरथुर खाखां इपिं पिहां वइ। इपिं ग्यानाः परमप्रभु झी परमेश्वरपाखे लिहां वइ, अले इपिं छिपिं खनाः ग्याइ।
अय् निनवे! छ नं अय्लाःगुलुत थें जुइ, छ नं सुलाच्वनी, अले शत्रुतपाखें बिस्युं वनेत छं शरण कायेगु थाय् माली।
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, ‘छुं ई लिपा जिं हाकनं छकः आकाश, पृथ्वी, समुद्र व गंगु बँयात संकाबी।
जिं फुक्क जातितय्त संकाबी, अले फुक्क जातितय्गु धन-सम्पत्ति थन मुं वइ। अले थ्व देगःयात झःझः धाय्के बी,’ दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
अबलय् “‘मनूतय्सं पहाडयात वनाः “जिमित ल्हाः वा।” अले डाँडायात – “जिमित ल्हाना छ्व” धकाः धाइ।’
थुपिं प्रभुयागु तसकं बल्लाःगु जलं तापाक व प्रभुयागु ख्वाः तकं स्वये मखंक च्वनाच्वने माली। अले थुपिं सदांयात नाश जुयावनी।
संसार इपिं च्वने बहःगु मजुल। इपिं मरुभूमिं मरुभूमिं, पहाडं पहाडं बिस्युं जुइ माल। अले गुफा गुफाय्, पाक्व पाक्वय् सुलाः जुइ माल।
उबलय् वय्कःयागु सलं पृथ्वी हे लिगिलिगि सन। वय्कलं आः थ्व बचं बियादीगु दु – “पृथ्वी जक मखु, जिं आः छकः हानं आकाशयातनापं संकाबी।”
अबलय् हे तसकं भ्वखाय् ब्वल। झिब्वय् छब्व शहर दुनावन। भ्वखाय् ब्वःबलय् न्हय्द्वः मनूत सित। ल्यंदनिपिं मनूत फुक्क ग्यानाः स्वर्गय् च्वंम्ह परमेश्वरयात तःधंकल।
अले स्वर्गय् च्वंगु परमेश्वरया पवित्र देगः चाल। अन बाचा चिनातःगु सनू खनेदत। अले झिलिक्क झिलिक्क हावलासा च्यात, ततसलं ग्यानापुक ग्राङ्गग्रुङ्ग सः वल। भ्वखाय् ब्वल, तसकं प्वँ गात।
अले अन न न्यात, हावलासा त्वल, तसकं भ्वखाय् ब्वल। मनूतय्गु सृष्टि जूसांनिसें थपाय्सकं तःधंगु व ग्यानापुगु भ्वखाय् गुबलें हे मब्वःनि।
अनं लिपा जिं तःधंगु तुयुगु सिंहासन व उकी फ्यतुना च्वंम्हय्सित खना। वय्कःयात खनाः आकाश व पृथ्वी मदयावन। अले इमित च्वनेत गनं हे थाय् मन्त।
थुबलय् मनूत सीत सनी, अय्नं सी फइ मखु। इमिसं सीत कुतः याःसां काल इपिं खनाः बिस्युं वनी।
इस्राएलीत तसकं संकष्टय् लात, छाय्धाःसा इपिं शत्रुतपाखें आपतय् लाःगु खः। अथे जुयाः इपिं गुफाय्, झालय् व लःकुथिइ, ल्वहं कापिचाय् व तुंथिइ सुचुवन।
अथे जुयाः इपिं पलिश्तीतय्गु छाउनीइ खनेदय्क वन। अले पलिश्तीतय्सं धाल, “स्वसा, हिब्रूत थः सुचुला च्वंगु प्वालं पिहां वयाच्वंगु दु।”