1 मिश्रया बारे परमप्रभुया अगमवाणी– स्व, परमप्रभु तसकं ब्वयावनीगु सुपाँचय् च्वनाः याकनं हे मिश्रय् झायेत्यंगु दु। वय्कःया न्ह्यःने मिश्रया मूर्तित थरथर खाइ, अले मनूतय्गु हंसं थाय् त्वःति।
छिं आकाशय् लःया द्यःने थःगु छेँ दय्कादीगु दु, छिं सुपाँय्यात थःगु रथ यानादीगु दु अले फय्यात पपू यानाः ब्वयादी।
जिं ध्यान यानागु वय्कलं यय्कादीमा, छाय्धाःसा जिगु लसता वय्कःयापाखें वइ।
वय्कः आकाश ह्वखनाः कुहां झाल। वय्कःया पालि तःलय् हाकुगु सुपाँय् दु।
परमेश्वरया भजन हा! वय्कःया नांयात तःधंकि! सुपाँय्या च्वं वइम्हय्सिगु निंतिं छपु भजन हा। वय्कःया नां परमप्रभु खः वय्कःया न्ह्यःने लय्ता।
“उखुन्हु हे चान्हय् जि मिश्र जुयाः वने। अले मिश्रया न्हापां बूपिं मनूत व पशुत फुक्कं स्यानाबी। मिश्रया फुक्क द्यःतय्त सजाँय बी। जि परमप्रभु खः।
आमोजया काय् यशैयां बेबिलोनया बारे दर्शनय् खंगु अगमवाणी थ्व हे खः–
अथे जुयाः फुक्क ल्हाःत बमलाना वनी, फुक्क मनूतय्गु नुगः भारा-भारा मिनाः तसकं ग्याइ।
व दिंखुन्हु मिश्रीत मिसात थें कमजोर जुइ। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं इमित सजाँय बीत ल्हाः ल्ह्वनादीगु खनाः मिश्रीत तसकं ग्यानाः थरथर खाइ।
स्वयादिसँ! सलया पुचः दुगु रथय् छम्ह मनू वयाच्वंगु दु। अले वं लिसः बियाः थथे धाइ, ‘बेबिलोन स्यने धुंकूगु दु, उकिया कतां कियाः दय्कातःगु मूर्तित कुचा कुचा जुयाः बँय् कुतुं वयाच्वंगु दु।’”
जिं मिश्रयाम्ह जुजु फारो व वया भारदारत, व फुक्क प्रजायात,
स्व, व सुपाँय् थें हथासं वयाच्वंगु दु। वयागु रथ ग्वःफय् थें व वयागु सल इमा स्वयाः तसकं ब्वाँय् वनी। आः गथे याये! जिपिं नाश जुइ धुंकल।
छिपिं च्वंवःगु थ्व मिश्र देशय् मेपिं द्यःतय्त धुपाँय् च्याकाः जितः छाय् तं चाय्कागु? थथे यानाः छिमिसं थःत हे नाश याइ अले पृथ्वीया फुक्क जातिया मनूतय्सं छिमित हेस्याइ अले छिमिगु नां कयाः सराः बी।
“जाति जातियात कँ, अले झण्डा ल्ह्वनाः न्यंकि, छुं खँ नं सुचुके मते, तर थथे धा, ‘बेबिलोनयात कब्जा याइ, वया द्यः बेल लज्याय् लाइ, वया द्यः मरोदकयात नाश याइ। वयागु शालिकतय्त बेइज्जत याइ, वयागु मूर्तित आतंकं जाइ।’
जिं बेबिलोनय् बेबिलोनीतय् द्यः बेलयात सजाँय बी, अले वं छु घुर्कुगु खः वयागु म्हुतुं ल्ह्वके। वयाथाय् हाकनं जातित पुजा यायेत ग्वाः ग्वाः मुनी मखु। अले बेबिलोनया पःखाः दुनी।”
“‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘जिं मूर्तितय्त नाश यानाबी। नोपय् दुगु झ्वातात मदय्काबी। मिश्र देशय् हाकनं गुबलें शासक दइ मखु, थुकथं जिं थ्व देशय् आतंक थ्यंकाबी।
तर यहूदाय् च्वंपिं मनूतय्त अत्याचार याःगुलिं व द्वंमदुपिनिगु हि बाः वय्कूगुलिं, मिश्र देश उजाड जुइ व एदोम छुं बुया मवइगु मरुभूमि जुयावनी।
निनवेया खँय् अगमवाणी। एल्कोशी नहूमं खंगु दर्शनया सफू।
परमप्रभु तं चाय्त लिबाकादीम्ह व तसकं शक्ति दुम्ह खः। दोषीतय्त परमप्रभुं सजाँय मब्यूसें त्वःती मखु। ग्वःफय् व वाफय् वय्कःया लँपु खः अले सुपाँय् धाःसा वय्कःया तुतिया धू खः।
इपिं दुःखकष्टया समुद्र छिनावनी। समुद्रया किसिद्वम्बः तनावनी। नील खुसिया लः फुक्क सुनावनी। अले अश्शूरया घमण्ड चूर जुइ, मिश्रया शासन फुनावनी।
मिश्रयापिं मनूत च्वय् थाहां मवंसा इमिथाय् वा वइ मखु अले बल्चाबाय्या नखः हनेत च्वय् थाहां मवंपिन्थाय् छ्वयादीगु विपत्ति हे परमप्रभुं इमिथाय् नं छ्वयादी।
उखुन्हु मिश्रीत परमप्रभुं स्यानादीपिं इमि न्हापां बूपिं काय्पिन्त ल्हाकाच्वंगु जुल। थथे यानाः परमप्रभुं इमि द्यःतय्त सजाँय बियादीगु खः।
“येशूरुनया परमेश्वर थें जाःम्ह मेम्ह सुं मदु। वय्कः इमित झःझः धाय्क आकाशं झायादी। वय्कः सुपाँचं गयाः छिमित ग्वाहालि बीत झायादी।
थ्व खँ न्यनेवं जिमिगु नुगः क्वतुन, छिमिसं यानाः साहस हे मन्त, छाय्धाःसा छिकपिनि परमप्रभु च्वय् आकाशय् व क्वय् पृथ्वीइ परमेश्वर खः।
इमिसं यहोशूयात धाल, “धात्थें हे परमप्रभुं व फुक्क देश झीगु ल्हातय् बियादीगु दु। व देशयापिं सकलें मनूत झीपिं खनाः थुरथुर खानाच्वंगु दु।”
अले वं इमित धाल, “परमप्रभुं थ्व देश छिकपिन्त बियादीगु दु धकाः जिं स्यू। छिपिं खनाः थ्व देशयापिं सकलें मनूत तसकं ग्यानाच्वंगु दु, छिकपिन्सं यानाः इपिं ग्यानाः थुरथुर खानाच्वंगु दु।
“स्व, वय्कः सुपाँचय् झायादी तिनि, फुक्कसिगु मिखां खनीतिनि, वय्कःयात भालां सूपिन्सं नं खनी। अले संसारय् च्वंपिं फुक्क जातियापिं मनूत वय्कःयात खनाः नुगः दादां ख्वये मालीतिनि। थथे ला जु हे जुइ। आमेन!”