12 न्यँ! यक्व जाति जातितय् दथुइ खलबल जूगु दु, समुद्र हाःगु सः थें अले समुद्रय् वइगु किसिद्वंम्बःया सः थें इमिगु सः ताये दु।
कालया खिपतं जितः स्वतुमतु स्वय्कल। दुःखया खुसिबालं जितः चुइके यंकल।
परमप्रभुया सः समुद्रय् थ्वइ। तसकं तःधंम्ह परमेश्वर न न्याः थें हाली। वय्कःया सः समुद्रय् लिथ्वइ।
छाय्धाःसा छिकपिनि शत्रुत हाःहू यानाच्वंगु दु, छितः मयय्कीपिन्सं थःगु छ्यं धस्वाकूगु दु।
न्यँ, पर्वतय् तःसलं हाला हःगु सः, हूल हूल मनूतय्गु सः अले जाति जाति व राज्य राज्यत मुनाः हाला हःगु थें च्वं। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं लडाइँया निंतिं सिपाइँत मुंकूगु दु।
जिं इन्साफयात नापे यायेगु खिपः व धार्मिकतायात धाःसा गं खायेगु दय्काबी। प्वँनं मखुगु खँ ल्हाइपिनिगु शरण कायेगु थाय् चुइकायंकी, अले लखं छिमिगु सुपीगु थाय् त्वःपुयाबी।
तर छन्त नाश यायेत दय्कूगु न्ह्याथें ज्याःगु ल्वाभलं नं छन्त बुके फइ मखु। अले छन्त दोष बीपिन्त छं सुम्क तइ। थ्व परमप्रभुया दासतय्गु निंतिं सर्बय जुइ। थ्व जिमि दासतय्त कोस्यालि खः,” परमप्रभुं घोषणा यानादी।
हे जाति जातियापिं मनूत तसकं हा! थरथर खाखां छथाय् मुं! हे पृथ्वीया तापाक्क तापाक्क देशय् च्वंपिं मनूत, न्यँ, लडाइँ यायेत तयार जु तर भय का! खः धात्थें हे भय का।
लडाइँलय् सिपाइँतय्सं छ्यःगु फुक्क लाकां व हि क्यूगु वसःत मि छ्वय्का छ्वइगु जुइ।
इमिसं धनु व भाला घानातःगु दु। इपिं नुगः छाःपिं खः, अले इमिके दयामाया धयागु मदु। इपिं सल गया वइबलय् इमिगु सः समुद्रयागु गर्जन थें च्वं। हे बांलाःम्ह यरूशलेम, छन्त हमला यायेत इपिं लडाइँया लागिं झ्वःलिंक मनूत वः थें वइ।”
अले जिं इस्राएलया परमेश्वरया महिमा पुर्बपाखें वयाच्वंगु खना। वय्कःया सः यक्व लःयागु थें च्वं, वय्कःया महिमां जमिन प्वालप्वाल थित।
दानिएलं धाल, “उखुन्हु चान्हय् जिं खनागु दर्शन थथे दु – प्यखेरं वःगु फसं समुद्रया लःयात संकाच्वन।
आः यक्व हे जातित छंगु विरोधय् मुनाः छंगु बारे धाइ, “सियोन स्यना हे च्वनेमा अले जिमिसं व खनेमा।”
बाचाया सनू न्ह्याकीगु इलय् मोशां न्ह्याबलें थथे धाइगु, “हे परमप्रभु, दनादिसँ! छिकपिनि शत्रुत छ्यालब्याल जुइमा! छितः घृणा याइपिं छिगु न्ह्यःनं बिस्युं वनेमा!”
“अले सूर्यलय्, तिमिलाय् व नगुलय् चिं खने दइ। समुद्रयागु सलं व लःद्वम्बलं यानाः पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क जातयापिं मनूत ग्यानाः आछु-आछु कनी।
न्हय्गः ख्वल्चा ज्वनातःम्ह स्वर्गदूत मध्ये छम्ह स्वर्गदूतं वयाः जितः थथे धाल – “थन वा, यक्व लः दुथाय् च्वंम्ह नांजाःम्ह वेश्यायात याःगु न्याय जिं छन्त क्यनाबी।
अले स्वर्गदूतं जितः हानं धाल – “छं खंगु मिसाया लिक्क दुगु लःयागु अर्थ देश देशयापिं मनूत, जात जातियापिं मनूत व थीथी भाषां नवाइपिं मनूतय्गु हुल खः।