10 आः प्याःगु बुँया निंतिं लय्ताय् माःगु मदु। दाखक्यबय् सुं हा सः दइ मखु, अले म्ये नं हालाः हइ मखु, अले दाखया गालय् दाख नं तिसी मखु। छाय्धाःसा जिं इमिगु लसताया सः दिकाबियागु दु।
इमिसं जैतूनया सिमाया झ्वःया दथुइ जैतून तिसीइ, इमिसं दाखया रस ला तिसी अय्नं प्याः चाइ।
दाखमद्य काये मखंगुलिं मनूत लँय् हाःहू यानाच्वनी। लसता सदांया निंतिं मदयावन, देशं व तनावन।
थनिं दच्छि स्वयाः छुं ई लिपा छिपिं याउँक च्वनाच्वंपिं थुरथुर खाइ। दाखमाय् फल हे सइ मखु, अले फल खायेगु नं जुइ मखु।
मोआबया यक्व सइगु क्यबत व बुँनं लसता व खुसि वने धुंकूगु दु। जिं दाख तिसीगु थासं दाखया ति वयेगु दिकाबियागु दु। लय्तायाः हा हां सुनानं उकियात न्हुइ मखु। इमिगु हाःसः लसताया हाःसः मखु।
अय् देशय् च्वंम्ह मनू, छंगु नाश वये धुंकल। ई थ्यंकः वल, व दिं वये धुंकल, पर्वत पर्वतय् हलचल जूगु दु, लसता मखु।
दाखमा सुकूचिन, यःमरिमा गन। धालेमा, खजूरमा, स्याउमा, क्यबयागु थुपिं फुकं मा सुकूचिना वन। धात्थें हे मनूतय्गु लय्ता नं फुनावंगु दु।
छिमिसं मगाःमचाःपिन्त क्वत्यला च्वन, इमिगु अन्न लुतय् यानाच्वन। अथे जुयाः ल्वहंया ततःखाःगु छेँ छिमिसं दय्कूसां छिपिं उकी च्वने दइ मखु। छिमिसं लहलह वइगु दाखमा प्यूसां छिमिसं उकियागु दाखमद्य त्वने खनी मखु।
दक्व दाखक्यबय् नुगः चेचेतुंक ख्वइगु जुइ, छाय्धाःसा जि छिमिगु दथुं जुयावने,” परमप्रभुं धयादी।
परमप्रभुं धयादी, “थज्याःगु दिं वयाच्वंगु दु,” “गुबलय् छिमिके यक्व अन्न बाली दइ, छिमिसं फुक्क छ्व बुँपालेगु ई स्वयाः न्ह्यः हये फइ मखु,” दाखमद्य दय्केगु स्वयाः याकनं दाख सइ। पर्वत व डाँडां क्वहां वयाच्वंगु थें तसकं साःगु दाखमद्य जुइ।
इमिगु धन-सम्पत्ति लाका काइ, इमिगु छेँ मेपिन्सं थुनाबी। इमिसं छेँ दय्कूसां उकी इपिं च्वने दइ मखु। इमिसं दाखमा पिइ अय्सां इमिसं व दाखमद्य त्वनेखनी मखु।”
इपिं थथःगु क्यबय् दाख खायेधुंकाः तिस्सिनाः ति पिकाल। अनंलि इपिं थः द्यःया देगलय् नखः हनेत वन। अन इमिसं भ्वय् नयेबलय् अबीमेलेकयात सराः बिल।