5 परमप्रभुं दुष्टतय्गु तुतां व मभिंकथं शासन याइपिनिगु राजदण्ड नं त्वथुलादीगु दु।
दुष्टतय्सं परमप्रभुं थः मनूतय्त बियादीगु देशय् न्ह्याबलें राज्य याइ मखु। मखुसा धर्मीतय्सं हे मभिं ज्या याइ।
बमलाःपिन्त क्वत्यला जुइपिं दुष्ट शासकत तस्सलं हालीम्ह सिंह व हय्कायेत वःम्ह भालू थें ग्यानापुसे च्वनी।
परमप्रभुं धयादिल, “अश्शूरीतय्त धिक्कार, सुयागु ल्हातय् जिगु तंया कथि, तंया तुतां दु!
परमप्रभुं धयादी, “जिं संसारय् विपत्ति हये, अले फुक्क मभिंपिं मनूतय्त सजाँय बी। तःधंछुया जूपिनिगु तःधंसू जिं मदय्काछ्वये। दया मदुपिनिगु घमण्डयात क्वमिलु यानाबी।
हे फुक्क पलिश्तीत, छिमित दाइगु कथि त्वधूल धकाः लय्ताये मते, छाय्धाःसा छम्ह सर्प सी सा वया थासय् मेम्ह बिष दुम्ह सर्प वइ। वया खेँचं अप्वः बिष दुम्ह सर्प पिहां वइ।
छिमिसं बेबिलोनया जुजुयात थथे धकाः गिजय् याइ– स्व, अत्याचार यानाः सकसित क्वत्यलातःम्ह जुजुया अन्त जुल! वयागु तंया नाश गुकथं जूवल!
गुकिं न्ह्याबलें मनूतय्त तमं दाया हे च्वनीगु खः अले सह याये मफय्क जाति जातितय्त क्वत्यलाः दुःखकष्ट बीगु खः।
छिं उपिं जातितय्त अप्वय्कादीगु दु, अले छिं इमिगु आनन्दयात नं अप्वय्कादीगु दु, अन्न मुंकीबलय् मनूत लय्ता थें व लुतय् यानाहःगु माल इनाकाइबलय् लय्ता थें इपिं लय्ताःगु दु।
छाय्धाःसा छिं इमिगु जुवा व ब्वहलय् च्वंगु कथियात, इमित अत्याचार याःपिनिगु तुतांयात त्वथुलादीगु दु। अले इमित मिद्यानया सिपाइँतय्त बुकु थें छिं थः प्रजायात अत्याचार याःपिन्त व क्वत्यलातःपिन्त बुकादीगु दु।
“मनूतय्सं जिगु झसुकाः न्यंगु दु, अय्नं जितः ह्ययेकीपिं सुं हे मदु। जिमि दक्व शत्रुतय्सं जिगु दुःखकष्टया खँ न्यंगु दु। छिं थथे यानादीगुलिं इपिं लय्ताःगु दु। छिं धयादीगु दिं हयादिसँ, गुकिं यानाः इपिं नं जि थें जुइमा।
छु इमिसं जात जातिया मनूतय्त जालय् क्यंकाः छप्ति हे माया मदय्क इमित नाश याना हे च्वनी ला?