10 इपिं फुक्कसिनं छन्त लिसः बियाः थथे धाइ, “छ नं जिपिं थें बमलाये धुंकल। छ नं जिपिं थें हे जुइ धुंकल।”
सम्पत्ति दयाः नं दुग्यां मदुपिं मनूत पशुत थें सिनावनी!
छाय्धाःसा मूर्खम्ह मनूयात थें बुद्धि दुम्ह मनूयात नं ताःई तक लुमंका तइ मखु। वइगु दिंनय् निम्हय्सित नं ल्वःमंकाछ्वइ। छाय्धाःसा मूर्खम्ह थें बुद्धि दुम्ह नं सी हे मानि।
अबलय् जिं छन्त पातालय् वनेधुंकूपिं पुलांगु ईयापिं मनूतय्थाय् छ्वयाबी। जिं छन्त पृथ्वीया क्वय् सदांया निंतिं नाश जूगु थासय् च्वनेबी। अले छ हाकनं गुबलें म्वाःपिनिगु देशय् लिहां वयाच्वनी मखु।
पातालय् वीर कप्तानतय्सं फारो व वया ग्वाहालिमिपिन्त थथे धाइ, ‘इपिं क्वय् वःगु दु, इपिं तरवारं स्याःपिंनापं व खतना मजूपिंनापं लानाच्वंगु दु।’