21 तर अन मरुभूमिइ च्वनीपिं पशुत आराम कायेगु याइ। इमिगु छेँत ध्वंचातय्सं जाइ। अन न्हिकांझंगःतय्सं स्वँ दय्की। गुँ च्वलय्चात अन तितिंन्हुया म्हितिगु थाये जुइ।
छिं शहरत नाश यानादीगु दु अले इमिगु किल्लात नं नाश यानादीगु दु। शत्रुतय्सं दय्कूगु जुजुया दरबारत नं नाश यानादीगु दु, उपिं हाकनं गुबलें नं दय्की मखुत।
जुजुया दरबार त्वःताछ्वइ, यक्व मनूत दुगु लिमलाःगु शहर सुनसान जुइ। किल्लात व धरहरात सदांया लागिं उजाड जुइगु बुँ जुइ। गुँ गधातय्गु निंतिं लसता व सा द्वहं व फैच्वलय्तय्गु निंतिं घाँय्ख्यः जुइ।
व ततसलं थथे धकाः हाला हल – “तःधंगु बेबिलोन शहर नाश जुल, नाश जुल! थ्व थाय् ला आः भूतत च्वनीगु थाय् जुइ धुंकल। मभिंपिं आत्मात, घच्चायापुसे च्वंपिं झंगःत च्वनीगु थाय् जुइ धुंकल।