4 छिपिं कैदीत जुयाः लुफिं हानाः क्वःदइ वा सीपिनिगु दथुइ लानाच्वनी। अज्ज नं वय्कःया तं क्वलाःगु मदुनि, अले वय्कःया ल्हाः ल्ह्वनातःगु हे दनि।
अय् हलचलं जाःगु शहर, लसताया सलं जाःगु शहर। छिमि सीपिं तरवारं स्याःगु मखु, व इपिं लडाइँलय् हे सीगु खः।
परमेश्वरं जुजुतय्त कैदीतय्त थें गालय् तयादी। इमिगु सजाँयया ई मवतले वय्कलं इमित झ्यालखानाय् यक्व दिं तक कुना तयादी।
इमि सीपिं मनूत पिने यंकाः वांछ्वइ। इमिगु सीम्ह तसकं नवइ अले पर्वतय् इमिगु हिया हि जुइ।
अथे जुयाः परमप्रभु थः प्रजालिसे तंचायादीगु दु अले इमित सजाँय बीत थःगु ल्हाः ल्ह्वनादीगु दु। पर्वतत थरथर खाइ अले सीम्हत धू थें लँय् अथें हे वांछ्वया तइ। तर उलि जुलं नं परमप्रभुया तं क्वलाइ मखुनि अले इमित सजाँय बीत वय्कःया ल्हाः ल्ह्वना तुं च्वनादी।
मि व तरवारपाखें परमप्रभुं फुक्क मनूतय्गु न्याय यानादी, अले परमप्रभुपाखें सीपिं यक्व हे दइ।
तर परमप्रभुं इमिगु विरोधय् रसीनया शत्रुतय्त बल्लाकादीगु दु, अले इमि शत्रुतय्त ग्वाकादीगु दु।
अरामीतय्सं पुर्बपाखें व पलिश्तीतय्सं पच्छिमपाखें म्हुतु चाय्काः इस्राएलयात घुतुकुगु दु। अज्ज नं वय्कःया तं क्वलाःगु मदुनि, अले वय्कःया ल्हाः ल्ह्वनातःगु हे दनि।
थुपिं मनूतय् नायःतय्सं इमित मखुगु लँय् यंकूगु दु अले इमित इतिमिति कंका ब्यूगु दु।
उकिं इमि ल्याय्म्हपिं मनूत खनाः परमप्रभु लय्तायामदी, न वय्कलं इमि मां बौ मदुपिं व भाःत मदुपिन्त माया यानादी। छाय्धाःसा फुक्क मनूत परमेश्वरयात मानय् मयाइपिं व दुष्ट खः। सकसिगु म्हुतुं मभिंगु खँ पिहां वइ। अज्ज नं वय्कःया तं क्वलाःगु मदुनि, अले वय्कःया ल्हाः ल्ह्वनातःगु हे दनि।
जवपाखे इमिसं क्वाप्प नइ अय्नं नयेपित्याःम्ह जुया हे च्वनी। इमिसं खवपाखे नइ, अय्नं लुधनी मखु। सकसिनं थः मचातय्गु ला नइ,
मनश्शें एफ्राइमयात व एफ्राइमं मनश्शेयात नइ, अले इपिं निथिं यहूदाया विरोधय् जुइ। अज्ज नं वय्कःया तं क्वलाःगु मदुनि, अले वय्कःया ल्हाः ल्ह्वनातःगु हे दनि।
अले ‘जिपिं गन वनेगु?’ धकाः इमिसं छन्त न्यन धाःसा छं इमित थथे धा, ‘परमप्रभुं थथे धयादी- “‘सीगु लागि च्वयातःगु दुसा सीत वनेमा, तरवारं सीगु च्वयातःगु दुसा तरवारं सीत वनेमा अले अनिकालं सीगु च्वयातःगु दुसा अनिकालं सीत व ज्वनाः यंकिगु च्वयातःगु दुसा ज्वंकाः वनेमा।’”
छिपिंलिसें ल्वाइपिं बेबिलोनीतय्गु फुक्क सेनायात छिमिसं त्याकल धाःसां अले इमि घाःपाः जूपिं जक पालय् ल्यनाच्वन धाःसां इपिं घाःपाः जूपिं वयाः थ्व शहरयात मिं नकाबी।”
अथे जुयाः भांग्राया वसः फ्यु। ह्वाँय्ह्वाँय् ख्व, छाय्धाःसा परमप्रभु आः तक नं झीपिं खनाः तंचायाच्वनादीगु दु।
इमिसं मचा बुइकाः तःधिकः याःसां जिं व मचायात काये। हाय! गज्याःगु दुःख इमित, गुबलय् जि इपिंपाखें लिहां वये।
जिं थःगु ख्वाः फस्वय्के। गुकें यानाः छिपिं शत्रुतय्गु ल्हातिं बुइ। छिमित हेपय् याइपिन्सं छिमित शासन याइ, सुनानं लिनाच्वंगु मदुसां छिपिं बिस्युं वनाच्वनी।
इमि बल्लाःम्ह रक्षकं इमित तापाक्क छ्वल, परमप्रभुं इमित त्वःतादिल, अथे जुयाः छम्ह शत्रुं द्वःछिम्हय्सित बुके फत, अले झिद्वःम्हय्सित निम्हय्सिनं बुके फत?