32 थौं हे इपिं नोबय् दिपाः कयाच्वन। सियोन पर्वतय्, यरूशलेमया डाँडाय् मुक्का क्यनी।
थ्व फुक्क खँय् हिजकिया जुजुं विश्वास यायेबहः जुयाः ज्या यायेधुंकाः अश्शूरयाम्ह जुजु सनहेरीबं यहूदाय् हमला यात। वं यहूदाया छचाःखेरं पखाः ग्वयातःगु शहरत थःम्हं हे त्याकेगु बिचाः यानाः उपिं शहरतय्त घेरय् यात।
सनहेरीब यरूशलेमय् हमला यायेत वये धुंकूगु दु धइगु खँ हिजकियां सीवं
अनातोत, नोब, हननिया,
बांलाःगु यरूशलेम दाखक्यबया बल्चा थें, खर्बुजाया बुँया तःजाःगु बल्चा थें अले चाकःछिं घेरय् यानातःगु शहर थें खः।
अथे जुयाः दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “हे सियोनय् च्वनीपिं जिमि प्रजा, अश्शूरीत खनाः ग्याये मते। यक्व न्हापा मिश्रीतय्सं थें छिमित कथिं दायाः तसकं दुःखकष्ट ब्यूसां छिपिं ग्याये मते।
मदमेना बिस्युं वंगु दु, गबीमया मनूत सुपीगु दु।
मिश्र देशया समुद्रया गाःयात परमप्रभुं गंकाबी, वय्कलं यूफ्रेटिस खुसिइ क्वाःगु फय्नापं थःगु ल्हाः संकादी, अले उकियात चिचीधंगु न्हय्गू खुसिइ ब्वथलादी। अले अनं न्ह्याम्ह मनूत नं न्यासि वनाः पुलावने फइ।
खालिगु डाँडाय् छगू चिंया ध्वाँय् धस्वाकि! ततःसलं सिपाइँतय्त सः ब्यु। अले इमित हमला यायेत, भारदारतय् मू ध्वाखां घमण्डी शहरय् दुहां वनेत ल्हाःभाय् या।
सेलां मरुभूमिया उखेपाखे यरूशलेमया पर्वतया देशया शासकया निंतिं कोसेलिकथं भ्याःचात छ्व।
व दिंखुन्हु मिश्रीत मिसात थें कमजोर जुइ। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं इमित सजाँय बीत ल्हाः ल्ह्वनादीगु खनाः मिश्रीत तसकं ग्यानाः थरथर खाइ।
लिपांगु दिनय् परमप्रभुया देगः पलिस्था यानातःगु पर्वत मेगु फुक्क पर्वत स्वयाः मू वंगु जुयाः थापं जुइ। व हिमालत स्वयाः तसकं तःजाः जुइ, अले फुक्क जातित अन मूंवइ।
अय्नं जिं अरीएलयात घेरा लगय् याये अले व ख्वइ, दुखं च्वनी, व जिगु निंतिं वेदीइ च्यानाच्वंगु मि जुइ।
वयागु विरोधय् परमप्रभुं थथे धयादीगु दु – “‘अय् सियोनया कुमारी म्ह्याय् छन्त हेपे याःगु दु, छन्त हेस्याःगु दु। यरूशलेमया म्ह्याय्नं छ बिस्युं वंबलय् छ्यं क्वाःगु दु,
इपिं खुसिबाः थें न्ह्यानाः यहूदा थ्यंक हे वइ। अले लः जायाः गःपः थ्यंक हे थ्यनी। इमिसं तःधिकःम्ह झंगलं ब्वय्कातःगु पपुतिं थें छगुं देशयात त्वपुयाबी, हे इम्मानुएल!”
इमिसं धनु व भाला घानातःगु दु। इपिं नुगः छाःपिं खः, अले इमिके दयामाया धयागु मदु। इपिं सल गया वइबलय् इमिगु सः समुद्रयागु गर्जन थें च्वं। हे बांलाःम्ह यरूशलेम, छन्त हमला यायेत इपिं लडाइँया लागिं झ्वःलिंक मनूत वः थें वइ।”
सामरियायागु घाः लनी मखु। व यहूदाय् नं वःगु दु, यरूशलेमया ध्वाखा तक नं थ्यंगु दु।
जिं धात्थें हे थःगु ल्हाः इमिगु विरोधय् ल्ह्वने अले इमि दासतय्सं इमित हे लुतय् याइ।” थुकिं यानाः दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं हे जितः छ्वयाहयादीगु खः धकाः छिमिसं सी।
दाऊद अहीमेलेक पुजाहारीयाथाय् नोबय् वन। अहीमेलेक थरथर खाखां दाऊदयात नापलायेत वल, अले वयात धाल, “छि छाय् याकःचा जक झायागु? छिनापं छाय् सुं नं मवःगु?”
दाऊदं अहीमेलेक पुजाहारीयात धाल, “जितः छु ज्या यायेत जुजुं छ्वयाहःगु खः, व सुयातं धाये मते धाःगु दु। जिं थः मनूतय्त जितः छथाय् नापलाः धकाः धयागु दु।
अनंलि वं पुजाहारीया शहर नोबया फुक्क प्राणीतय्त स्यानाबिल, गथेकि, मिजंपिं, मिसात, मचात, दुरु त्वंपिं मचात, सा द्वहं, गधा, फै-च्वलय् फुक्कं स्यानाबिल।
तर शाऊलया भारदारतय् दथुइ दनाच्वंम्ह एदोमी दोएगं धाल, “जिं यिशैया काय्यात नोबय् अहीतूबया काय् अहीमेलेकयाथाय् वयाच्वंगु खना।