अले परमप्रभुं मू पुलाः छुत्कारा यानादीपिं लिहां वइ। इपिं सियोनय् म्ये हा हां दुहां वनी। न्ह्याबलेंया लसता इमिगु छ्यंया श्रीपेच जुइ। इमिसं लसता व खुशी लुइकी, अले दुःखकष्ट व झसुका इपिंपाखें तापाक्क हे जुइ।
धार्मिकताय् छन्त थापं याइ। क्वत्यलिपिंपाखें छ तापाक्क हे च्वनी, छ सुं खनाः नं ग्यायेमाली मखु। भयपाखें छ तापाक्क हे च्वनी, आतंक छंगु लिक्क वइ मखु।