22 अय् यरूशलेम, छंगु वहः ज्यालगय् मजुइ धुंकल, छंगु दाखमद्यय् लः ल्वाकछ्याये धुंकल।
पृथ्वीइ फुक्क दुष्टतय्त छिं फोहर थें वान्छ्वयादी। अथे जुयाः छिगु नियमयात जिं माया याना।
स्वःसा, विश्वास याये बहःजूगु शहर आः गथे छम्ह वेश्या थें जुल! न्याय व धार्मिकतां जाःगु शहर तर आः स्याइपालिपिन्सं जाःगु दु!
छिमि न्ह्यलुवाःत विद्रोही व खुँतय् पासापिं जुइ धुंकूगु दु। इमिसं न्ह्याबलें कोस्यालि व घुस नयेत माला जुइ। न्याय जुइबलय् इमिसं मांबौ मदुपिनिगु पँली मखु। भाःत मदुपिनिगु मुद्दा इमिथाय् थ्यनी मखु।
इमिगु मद्य फुनावंसा इमिसं वेश्या ज्या याना हे च्वनी। इमिगु शासकतय्सं इज्जत स्वयाः बेइज्जत हे यय्काच्वनी।
“अय् एफ्राइम, जिं छन्त छु यायेगु? अय् यहूदा, जिं छन्त छु यायेगु? छंगु दयामाया सुथया खसु थें व याकनं मदयावनीगु सुतिलः थें च्वं।
व्यापार याये थें जिमिसं परमेश्वरयागु भिंगु खँ न्यंकाच्वनागु मखु। जिमित परमेश्वरं हे छ्वया हयादीगुलिं ख्रीष्टया च्यःतय्सं थें जिमिसं खःगु खँ जक नवानाजुयागु दु।