2 इस्राएलं जितः इनाप याइ, ‘हे जिमि परमेश्वर, जिपिं इस्राएलीतय्सं छितः म्हस्यू।’
येहूं धाल, “जिनापं वयाः परमप्रभुया निंतिं जिगु जोश स्व।” अले वं वयात थःगु रथय् तयाः यंकल।
तर यारोबाम जुजुं इस्राएलयात याकूगु पाप वं थःम्हं नं याना हे च्वन। येहूं बेथेल व दानय् लुँया द्वहंचाया पुजा यायेगु चलनयात न्हंकामछ्व।
मखुगु खँय् भलसा कयाः थथे धाये मते “थ्व हे परमप्रभुया देगः खः, परमप्रभुया देगः खः, परमप्रभुया देगः खः!”
इमिसं थःगु पाप स्वीकार मयातले जि लिहां वनाः थःगु थासय् च्वने, इमिसं जिगु ख्वाः स्वयेत माला जुइ। इमित दुःखकष्ट जुइबलय् इमिसं जितः तसकं माली।”
तर छु बांलाः व इस्राएलं इन्कार याःगु दु। छम्ह शत्रुं वयात लिनाछ्वइ।
अनच्वंपिं नायःतय्सं घुस कयाः न्याय याइ। अन च्वंपिं पुजाहारीतय्सं ज्याला कयाः स्यनी। अले अगमवक्तातय्सं धिबाया लागि अगमवाणी याइ। अथे जूसां इमिसं परमप्रभुयाके भलसा कयाः थथे धाइ “परमप्रभु झीगु दथुइ च्वनादीगु दु, झीत मभिं जुइ मखु।”
भचा जाय्काः ज्ञां मदुपिन्सं थ्यंकः वयाः थथे हाल – ‘प्रभु, प्रभु, जिमित नं दुकयादिसँ।’
“जितः ‘प्रभु, प्रभु’ जक धयाजुइपिं मनूत परमेश्वरयागु राज्यय् दुहां वने फइ मखु। स्वर्गय् च्वनादीम्ह जिमि बाःयात लय्तायेक ज्या याना जूपिं जक वय्कःयागु राज्यय् दुहां वने फइ।
छेँ थुवालं खापा ति धुंकाः हानं चाय्काबी मखु। अले छिपिं पिने च्वनाः थथे धयाः खापा संका च्वनेमाली – ‘प्रभु, खापा चाय्कादिसँ।’ वय्कलं थथे लिसः बिया हइ – ‘छिपिं गनं वयापिं खः? जिं छिमित म्हमस्यू।’
इमिसं परमेश्वरयात म्हस्यू धकाः धयाजुइ, इमिगु ज्यां धाःसा इमिसं परमेश्वरयात म्हमस्यू धकाः क्यनी। इपिं घच्चायापुपिं, धयागु खँ मन्यनीपिं व छुं नं भिंगु ज्या यायेत मल्वःपिं खः।
परमेश्वरयात बांलाक म्हस्यू धकाः धयाः वय्कःयागु आज्ञा मानय् याना मजूम्ह मनू फताहा खः। वयाके सत्य धयागु हे दइ मखु।