4 इमिसं यक्व बचं बी, मखुगु पाः फइ, अले सन्धि याइ। अथे जुयाः बुँ पालीगु बुँइ बिखं जाःगु झाः बुया वः थें अन्यायया मुद्दात अप्वया वःगु दु।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया दाखक्यब ला इस्राएल जाति खः, यहूदाया मनूत धाःसा वय्कःयात यःगु क्यब खः। स्व, वय्कलं न्यायया आशा यानादिल, अय्नं स्याये पालीगु जक जुल। वय्कलं धार्मिकताया आशा यानादिल, अय्नं दुःखया ख्वःगु सः ताये दत।
थन सराः बीगु, मखुगु खँ ल्हायेगु, मनूया ज्यान कायेगु, खुयाकायेगु, व्यभिचार यायेगु ज्या जक जुइ। छिमिगु मभिंगु ज्या झन अप्वया वनी, छगूया ल्यू मेगु स्यायेगु ज्या जुया हे च्वनी।
इमिसं ला आदमं थें बाचा त्वाथल। इमिसं अन जिगु विरोधय् विश्वास यायेबहः मजुइक व्यवहार यात।
छिमिसं न्याययात स्यंकीगु अले थुकियात खाइकाबीगु, छिमिसं धार्मिकतायात धुलय् वान्छ्वया बीगु।
छु सलत पालूगु ल्वहँतय् ब्वाँय् वनी ला? छु सुं मनुखं अन द्वहंयात साय्काः बुँ पाली ला? तर छिमिसं न्याययात बिख व धार्मिकताया फलयात खाइका ब्यूगु दु।
छ तसकं नुगः मूम्ह व पापया पन्जाय् लानाच्वंम्ह खः धकाः नं जिं स्यू।”
बुद्धि मदुपिं, पत्याः याये बहःमजूपिं, दया माया याये मसःपिं,
परमप्रभु झी परमेश्वरपाखें फहिलाः उपिं जातिया द्यःतय्त पुजा यायेगु मनदुपिं सुं मिजं वा मिसा, वंश वा कुल छिमिगु दथुइ मदु धइगु खँ पक्का या। होश या! थज्याःगु खायुगु बिख दय्कीगु छुं हा छिमिगु दथुइ मदयेमाः।
अले परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “छिमि पुर्खा थें छ सिनावने त्यंगु दु। छ सिनावने धुंकाः थुपिं मनूत देशय् दुहां वने धुंकाः व्यभिचारी थें जितः पत्याः मयाइपिं जुइ, इमिसं अन मेपिं द्यःतय्त पुजा याइ। इमिसं जितः त्वःताः जिं इपिंलिसें चिनागु बाचा त्वाथुली।
उखुन्हु जि इपिंलिसें तसक्कं तंचाये, जिं इमित त्वःताबी, थःगु ख्वाः इपिंपाखें सुचुके, अले इपिं न्हनावनी। इमिके तसक्कं ग्यानपुस्से च्वंगु विपत्ति वइ। अले उखुन्हु इमिसं धाइ, ‘झी परमेश्वर झीगु दथुइ मदयाः हे झीत थज्याःगु विपत्ति वःगु, मखु ला?’
दया माया याये मसःपिं, क्षमा याइमखुपिं, मेपिन्त मभिंकाः खँ ल्हानाजुइपिं, थःत कःघाये मफुपिं, नुगः छाःपिं, भिंगु खँ मयय्कीपिं,
होश या, सुनानं परमेश्वरयागु दया माया काये मखंकाः च्वने म्वाःलेमा। मखुसा, बिख मां नुगलय् हा कयाः छिमित स्यंकाबी।