3 अले इमिसं थथे धाइ, “जिमि जुजु मन्त, छाय्धाःसा जिमिसं परमप्रभुया भय मकया। तर जिमिगु निंतिं जुजु हे दुसां वं जिमिगु निंतिं छु याये फइ धकाः?”
यहूदाया ल्हातिइ न्ह्याबलें राजदण्ड दइ, वया सन्तानं न्ह्याबलें शासन याइ। जाति जातितय्सं वयात कोसेलि हइ अले इमिसं वयाः वयात भागि याइ।
यहूदाया जुजु उज्जियाहं राज्य यानाच्वंगु स्विगूंगु दँय् याबेशया काय् शल्लूम इस्राएलया जुजु जुल। वं सामरियाय् लच्छि राज्य यात।
शासकतय्त भरोसा यायेगु स्वयाः परमप्रभुयागु शरण कायेगु बांलाः।
इमिसं धयाजुइ, “जिमिसं थःगु खं थःत माःगु पूवंके। जिमि थः मंदु थें धयाजुये। जिमित सुनानं पने फइ मखु।”
धिक्कार दु इमित, गुपिन्सं परमप्रभुयात चुनौती बियाः थथे धाइ, “वय्कः छाय् हथाय् चायामदीगु अले वय्कलं यानादीगु ज्या छाय् याकनं झीत मक्यंगु छाय् इस्राएलया पवित्र परमेश्वरं झायाः थःगु योजना पूवंकामदीगु? अले झीसं व फुक्क सीगु।”
अय् बेथेलयापिं मनूत, छिमिसं याःगु तसकं मभिंगु ज्याया कारणं छिमिके अज्याःगु हे दुःख वइतिनि। व दिनय् सुथ जुइबलय्, इस्राएलया जुजुयात भज्यंक नाश यानाबी।
सामरिया व वया जुजु लखं चुइकायंकूगु सिँया कुचात थें नाश जुइ।
“तर जिमि मनूत जिथाय् लिहां वयेत मानय् मजुल। इपिं मिश्र देशय् लिहां वनेमाली, अले अश्शूरीतय्सं इमित शासन याइ।
छिमित बचय् यायेत छिमि जुजुपिं गन दु? छिमि शहर शहरया शासकत गन दु, गुपिनिगु बारे छिमिसं थथे धाइगु, ‘जिमित छम्ह जुजु व राजकुमारत बियादिसँ?’
जिं जिगु तमं छिमित छम्ह जुजु बिया, अले जिगु तःच्वगु तमं वयात लिकया।
थुकथं इस्राएलीत यक्व दिं तक राजा वा राजकुमार मदय्क बलिदान व पुजा यायेगु ल्वहंया थां मदय्क व एपोद व छेँया द्यःत मदय्काः च्वनी।
हे यरूशलेम! आ छ छाय् ख्वयाच्वनागु? छंगु जुजु मदु ला? छन्त सल्लाह बीम्ह नाश जुल ला? छन्त मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायात थें दुःख जूगु दु ला?
अले इपिं फुक्कं तस्सलं हाला हल – “वयात स्याये यंकि, वयात स्याये यंकि, वयात क्रूसय् यख्खानाः स्यानाछ्व।” पिलातसं इमित धाल – “छु छिमि जुजुयात जिं क्रूसय् यख्खायेगु ला?” अले तःधंपिं पुजाहारीतय्सं लिसः बिल – “कैसर स्वया जिमि मेम्ह जुजु मदु।”
छुं जुयाः छिमिसं मभिंगु ज्या याना तुं च्वन धाःसा छिपिं व छिमि जुजु नाश जुइमाली।