3 थथे बलि बियाः ला झन जक हे दँय्दसं थःगु पाप लुमंके थें जुइ।
विधवा मिसां एलियायात धाल, “अय् परमेश्वरया मनू! छाय् छिं जिलिसें थथे यानादियागु? छु छि जिगु पाप लुमंकाबीत व जिमि काय्यात स्यायेत थन झायागु ला?”
हारूनं दँय् छक्वः वेदीया न्यकुली प्रायश्चित यायेमाः। छिमि पुस्ता पुस्ता तक दँय् छक्वः शुद्ध जुइगु बलिया हिं उकी प्रायश्चित यायेमाः। थ्व हे वेदी परमप्रभुयात तसकं पवित्र खः।”
“छिमिसं आवंलि दँय् छकः न्ह्याबलें इस्राएलीतय्त इमिगु पापं शुद्ध यायेत थुकथं प्रायश्चित यायेगु थ्व छिमिगु लागिं न्ह्याबलेंया नियम खः।” अले परमप्रभुं मोशायात धयादी थें अथे हे यात।
“थ्व न्हूगु बाचायागु जिगु हि खः। थ्व हे हिं यक्वसिगु पाप क्षमा जुइ।
वय्कःया चेलातय्सं थ्व खँ च्वयातःगु लुमंकल – “हे परमेश्वर, छिगु देगःया जोशं जितः छ्वय्की।”
दुने च्वंगु महा-पवित्रगु थासय् दँय् छकः दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी जक थःगु व मेपिनिगु मसीकं याःगु पापयागु निंतिं हि छायेत दुहां वनी।