3 “जिम्ह दासी बिल्हा थन हे दु। वयापाखें मचा दय्कादिसँ। अले जि वयापाखें मां जुइ दइ।”
योसेफं एफ्राइमया पाखें छुइ तकं खन। वं मनश्शेया काय् माकीरया नकतिनि बूपिं मस्त तकं थःगु मुलय् तये खन।
जितः नालेत पुलित व जितः त्वंकेत दुरुप्वः छाय् दुगु?”
अले थकालित व अन दुपिन्सं धाल, “जिपिं साक्षी जुल। छिगु छेँय् वइम्ह थ्व मिसायात परमप्रभुं इस्राएलया घराना दय्कूपिं राहेल व लेआ थें यानादीमा। एप्राताय् छितः हनाबना दयेमा अले बेथलेहेमय् छिगु नां जायेमा।
थःपाखें मचाबुइगु द्यूगुलिं लेआं थः दासी जिल्पायात याकूबलिसे ब्याहा यानाबिल।
थुपिं लाबानं थः म्ह्याय् राहेलयात बियाहःम्ह दासी बिल्हापाखें दुपिं याकूबया सन्तान खः। थुपिं मुक्कं न्हय्म्ह दु।