13 “जिमिगु मभिंगु ज्या व तःधंगु दोषया कारणं जिमिसं दुःख स्यूगु जूसां छि, जिमि परमेश्वरं जिमित दयेमाःगु सजाँय स्वयाः कम सजाँय बियादिल। अले छिं जिमि छुं मनूतय्त छेँ लितहयादिल।
छु छिमि पुर्खातय्सं नं थज्याःगु ज्या याःगुलिं झी परमेश्वरं झीके व थ्व शहरय् फुक्क विपत्तित हयादीगु मखु ला? आः छिमिसं शबाथयात अपवित्र यानाः अज्ज परमप्रभुया तं अप्वय्का इस्राएलतय्गु विरोध यानाच्वंगु दु।”
“उकिं हे जिमि परमेश्वर, छि तःधंम्ह, बल्लाम्ह, मानय् यायेमाःम्ह व दयामायाया बाचा पूवंकादीम्ह परमेश्वर खः। अश्शूरया जुजुपिनिगु इलंनिसें थौं तक जिमिसं, जिमि जुजुपिं, जिमि हाकिमत, जिमि पुजाहारीत व जिमि अगमवक्तात, जिमि पुर्खात व छिकपिनि फुक्क मनूतय्सं गुलि दुःख फयागु दु व लुमंकादिसँ।
अले छिगु बुद्धिया गुप्ति खँ उलादीसा ज्यूगु नि। छाय्धाःसा खःगु बुद्धिया निगू पक्ष दु। परमेश्वरं छिगु ग्वःगू पाप ल्वःमंकादीगु दु धकाः छिं सीकादिसँ।
वय्कलं झीत झीगु फुक्क पापया सजाँय बियादी मखु। वय्कलं झीगु अर्धमकथं सजाँय बियादी मखु।
परमप्रभुया सदां दइगु दया मायां यानाः झीपिं नाश जूगु मदु, छाय्धाःसा वय्कःयागु माया न्ह्याबलें दयाच्वनी।
हे परमप्रभु, जिं छिगु बारे न्यनागु दु। हे परमप्रभु, छिं यानादीगु ज्या खनाः जि छक्क हे जुल। जिमिगु इलय् न्हूकथं थःगु ज्या क्यनादिसँ, जिमिगु इलय् व सीकेबियादिसँ। तंचायादीसां जिमित दया यानादिसँ।
छिमिसं थुलिमछि दुःख फयागु सितिं वन ला? मखु, अथे जुइ मखु।