10 “आः हे, जिमि परमेश्वर, थुलि जुइ धुंकाः जिमिसं छु धायेगु? छिं बियादीगु आज्ञा जिमिसं मानय् यानागु मदु।
यहूदां धाल, “जिमिसं छु धाये, प्रभु! जिमिसं गय् यानाः जिपिं निर्दोषपिं धकाः क्यने? परमेश्वरं जिमित दोषी धकाः क्यनादिल। आः जिपिं फुक्क छिकपिनि दास जुल, अज्ज अप्वः यानाः ला ख्वला दुम्ह जुल।”
छिं थः दास अगमवक्तातपाखें थथे धयादीगु दु, ‘छिमिसं अधिकार यायेत वनेत्यंगु देश अनयापिं मनूतय्गु अशुद्ध ज्या व घच्चाइपुगु ज्यां यानाः अशुद्ध जूगु दु। इमिसं देशयागु छगू कुन्चांनिसें मेगु कुन्चा तक थःगु अशुद्ध ज्यां जाय्काब्यूगु दु।
जिपिं दासत जूसां झी परमेश्वरं जिमित व हे अवस्थाय् त्वःतामदी। छिगु कारणं फारसयाम्ह जुजुं जिमित ग्वाहालि याःगु दु। थ्व छिं जिमित न्हूगु जीवन बियादीगु थें खः। छिं जिमित छिगु देगः दय्केबिल अले जिमित यहूदा व यरूशलेमय् आराम बियादिल।
दँय्दसं छिं इमित थाकु मचासें ख्याच्वः बियादिल, छिं थः अगमवक्तातय्त न्ववाइगु आत्मा बियादिल, अय्नं छिकपिनि प्रजातय्सं छिगु खँ मन्यन। उकिं इमित मेगु जातियापिं मनूतय्गु ल्हातय् लाकादिल।
जिमि जुजु, नायः व पुजाहारीत व पुर्खातय्सं नं छिगु व्यवस्था पालन याःगु मदु। इमिसं छिगु आज्ञा व ख्याच्वः मन्यं।
जिमिसं थः पुर्खातय्सं याःगु थें हे पाप यानागु दु, जिपिं मभिंपिं व दुष्ट जुयागु दु।
परमप्रभुया सदां दइगु दया मायां यानाः झीपिं नाश जूगु मदु, छाय्धाःसा वय्कःयागु माया न्ह्याबलें दयाच्वनी।
आः झीसं थ्व खँ सिल, व्यवस्थाय् च्वया तक्व फुक्कं व्यवस्था पालन याःम्हय्सित जक धयातःगु खः। अय्जूगुलिं सुनानं छुं धाय्थाय् मदु। जिं हानं धाये – संसारयापिं फुक्क मनूत परमेश्वरया न्ह्यःने दोषी ठहरय् जुइ धुंकल।
हे परमप्रभु, जिं छु धायेफु धकाः, आः इस्राएलीत ला थः शत्रुतलिसें बूगु दु!