17 थ्व धिबां द्वहंत, भ्याःचात, चिधिकःपिं भ्याःचात अले उपिंनापं अन्नबलि व त्वँसा-बलिया सामान न्या, अले उमित यरूशलेमय् दुगु छिमि परमेश्वरया देगःया वेदीइ बलि छा।
यरूशलेमया देगःयात नाश यायेत वा थ्व आज्ञायात हीकेत सुं नं जुजुं वा जातिं ल्हाः ल्ह्वन धाःसा थःगु नांयात अन थापं यानादीम्ह परमेश्वरं हे इमित नाश यानादीमाः। “जि दारां थ्व आज्ञा पिकयागु दु। थुकियात बांलाक मानय् यायेमाः।”
ल्यं दुगु वहः व लुँ छ व छिमि यहूदी दाजुकिजापिन्सं थःगु इच्छा कथं छ्यले फु अय्नं व परमेश्वरया इच्छा कथं जुइमाः।
सेलां मरुभूमिया उखेपाखे यरूशलेमया पर्वतया देशया शासकया निंतिं कोसेलिकथं भ्याःचात छ्व।
छिमिसं परमप्रभुयात लय्ताय्कीगु नस्वाःकथं होमबलि व विशेष देछा बीबलय् सा द्वहंया बथां वा फैच्वलय्या बथांपाखें जुइमाः, अथे हे भाकलया बलि, थःयसें छाइगु बलि व नखःचखःया बलि बीबलय्
वय्कः देगलय् झाःबलय् द्वहं, फैचा, व सुकुभतु मियाच्वंपिं व धिबा हिलीपिं च्वनाच्वंगु खन।