12 न्हापायागु देगः खंपिं बुरापिं पुजाहारीत, लेवीत व परिवार परिवारया नायःत थ्व देगःया जग तःगु खनाः ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वल। मेपिन्सं धाःसा लय्लय्तायाः जयजय यात।
सुनानं लसतां हाःगु सः व ख्वःगु सः पाके मफुत छाय्धाःसा मनूतय्गु सः तसकं तःसः अले सः यक्व तापाक तक ताये दु।
छिगु शुरुया अवस्था चिधंगु जूसां लिपतय् छि तःधनी।
ख्वःख्वं पुसा ज्वनाः ह्वलेत वंपिं मनूत धात्थें हे लय्लय्तातां म्ये हालाः बालिथू ज्वनाः लिहां वइ।
हल्लेलूयाह! झी परमेश्वरया भजन हालेगु गुलि बांलाःगु खँ खः। वय्कःया प्रशंसा यायेगु न्ह्याइपुगु व पाय्छिगु खँ खः।
हे कीचा याकूब, ग्याये मते! हे चिधंगु इस्राएल, जिं हे छन्त ग्वाहालि याये।” परमप्रभु, छन्त उद्धार यानादीम्ह इस्राएलया दक्वसिबय् तःधंम्ह पवित्र परमेश्वरं थथे धयादी।
छिपिं मध्ये कम दुपिं द्वलंद्वः दःवइ, अले दक्वसिबय् चिधिकःपिं दक्वसिबय् तःधंगु जाति जुइ। जि परमप्रभु खः, वयागु इलय् जिं व याकनं हे पूवंके।”
“उपिं दिनय्, उगु इलय् इस्राएलया मनूत व यहूदाया मनूत नापनापं ख्वख्वं थः परमप्रभु परमेश्वरयात माःवनी,” परमप्रभुं धयादी।
‘न्हापायागु थ्व देगःया झःझः खंपिं छिमिथाय् सु दनि? आः थ्व देगः गथे खने दु? आः थ्व देगः छुं हे मखु थें, मच्वं ला?’
परमप्रभुं धयादिल, “ज्या भचा भचा जक शुरु जूगुयात हेला याये मते। अय्नं ज्या न्ह्याकेत यरूबाबेलया ल्हातय् दकःमिया खिपः दुगु खनाः इपिं लय्ताइ।” (उपिं त्वाःदेवाया न्हय्गः पाल्चा पृथ्वीया फुक्कभनं स्वया च्वनीगु परमप्रभुया मिखा खः।)