5 थथें हे एज्रां मू पुजाहारीत, लेवीत व सकल इस्राएलीतय्त शकन्याहं धाःथें ज्या याये धकाः पाफय्कल। अले इमिसं पाफल।
अथे जुयाः आः झीसं झी प्रभुयागु व थः परमेश्वरयागु आज्ञा मानय् याइपिनिगु सल्लाहकथं थज्याःपिं सकलें मिस्त व इमि मस्ततय्त त्वःतेत परमेश्वरया न्ह्यःने छगू बाचा चीनु। अले व्यवस्थाकथं ज्या यायेनु।
मिलय् जुयाः थथे धकाः पाफल, परमेश्वरया दास मोशापाखें बियादीगु परमेश्वरया व्यवस्थाकथं जुये अले इपिं परमप्रभुयागु फुक्क आज्ञा, बिधि व नियम बांलाक मानय् याये।
जिं इमित हक्काः सराः बिया, जिं छुं मनूतय्त दायाः अले इमिगु सँ पुया। अले जिं इमित जिपिं व जिमि काय् म्ह्याय्पिन्सं आवंलि गुबलय् नं मेगु जातिलिसे ब्याहा याये मखु धकाः परमेश्वरया नामय् पाफय्का।
इमिसं धाल, “जिमिसं लितबी, इमिके छुं काये मखुत। जिमिसं छिं धाःथें हे याये।” अले जिं पुजाहारीतय्त सःताः इमिगु न्ह्यःने भारदारत व हाकिमतय्त इमिगु थ्व बचंकथं ज्या यायेत पाफय्का।
थुकिं ज्ञां दुपिन्सं न्यनेमा अले इमिगु ज्ञां अज्ज अप्वय्काबी, अले ब्वनातःपिन्त लँ क्यनाबी।
माःगु इलय् माःगु लिसः बीबलय् मनूत गुलि लय्ताइ।
अत्तर व धुंया नस्वालं नुगः चंचंधाइ, तर भिंम्ह पासाया स्वापु व स्वयां नस्वाइ।
बुद्धिमान मनूयात ज्ञां बिल धाःसा व झन बुद्धिमान जुइ, धर्मी मनूयात स्यनेकने यात धाःसा वयागु ज्ञां झन अप्वः दइ।
वय्कलं छुं हे धयामदी। अले दकलय् तःधंम्ह पुजाहारीं हानं धाल – “म्वाःम्ह परमेश्वरयागु नामं जिं छन्त धयाच्वना – छ परमेश्वरया काय्, मुक्ति बीम्ह ख्रीष्ट खः ला?”