3 आः छंगु अन्त वये धुंकल, अले जिं थःगु तं छन्त प्वंके। छंगु पहःचहःकथं जिं न्याय याये। छंगु घच्चाइपुगु ज्याया निंतिं छन्त लिच्वः बी।
अले परमेश्वरं नोआयात धयादिल, “पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क मनूतय्त जिं न्हंकाछ्वयेगु क्वःछीधुन। जिं इमित पृथ्वी नापं सुचुक न्हंकाछ्वये। छाय्धाःसा पृथ्वी इमिगु ल्वापुख्यापुं जाये धुंकल।
छं धाल, ‘जि सदांया निंतिंया रानी जुयाच्वने।’ तर छं थुपिं खँय् बिचाः मयाः, अले लिपा छु जुइ धकाः नं बिचाः मयाः।
अले जिं इमित छम्हय्सित मेम्हनापं ल्वाकाबी, अर्थात बौम्हय्सित काय्म्हलिसें, काय्म्हसित बौम्हलिसें, जिं इमित दयामाया याये मखु। दया यानाः इमित नाश जुइगुपाखें बचय् नं याये मखु,’” परमप्रभुं धयादी।
तर थःगु घच्चाइपुगु झ्वातात व घच्चाइपुगु मूर्तिपाखे मन वंकिपिन्त धाःसा जिं इमिसं याःगु ज्या इमिगु हे छेनय् प्वंकाबी, जि, परमप्रभु परमेश्वरं धाये।”
व्यभिचार याइपिं मिसात व मनू स्याइपिं मिस्तय्त बीगु थें हे सजाँय जिं छन्त बी, जिं छंके जिगु दाहायागु तंया हि प्वंके।
“‘छं थःगु ल्याय्म्हबलय्या दिंयात लुममंकू, तर थ्व फुक्क ज्यापाखें जितः तंचाय्कल, उकिं जिं छंगु ज्याया लिच्वः छंगु हे छेनय् प्वंकाबी, परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी। छु छंगु मेगु फुक्क घच्चाइपुगु ज्या बाहेक छं थःगु पहःचहः स्यंकूगु मदु ला?
“‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – छं व्यवहार याःथें जिं छलिसें व्यवहार याये, छाय्धाःसा छं जिलिसें पाफःगुयात हेला याःगु दु अले झीसं चिनागु बाचायात त्वाःथूगु दु।
“अथे जुयाः अय् इस्राएलया घराना, जिं छिपिं छम्ह छम्हय्सिगु न्याय वयागु पहःचहःकथं याये, जि, परमप्रभु परमेश्वर न्ववानागु दु। पस्ताय् चा, थःगु फुक्क अपराधपाखें लिहां वा, अले छिमिगु पाप छिमिगु पतनया कारण जुइ मखु।
“‘अय् इस्राएलयाम्ह अपवित्र व दुष्ट शासक, छंगु लिपांगु दिं व सजाँयया ई थ्यंकः वःगु दु।
उकिं जिं इमिके जिगु तंया मि प्वंकाः इमित भस्म याये। इमिसं याःगु फुक्क ज्या इमिगु हे छेनय् हयाबी, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।”
“‘जि परमप्रभुं हे थ्व खँ धयागु खः। जिं ज्या यायेगु ई वःगु दु। जि लिचिले मखु। जिं छन्त त्वःते। जिं छन्त दया याये मखु, जिं थःम्हं धया थें या हे याये। छंगु चाला व छंगु ज्या स्वयाः जिं छंगु न्याय याये, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।’”
तर अय् इस्राएलया घराना, छिमिसं धाइ, ‘परमप्रभुं खःगु ज्या यानामदी।’ जिं छम्ह छम्ह मनूया न्याय वयागु पहःचहःकथं याये।”
जिं इमित जाति जातितय्गु दथुइ छ्यालब्याल यानाबिया, इपिं देश देशय् उखेलाः थुखेलाः जुल। इमिगु पहःचहः व ज्याकथं जिं इमित न्याय याना।
छिमि स्वब्वय् छब्व मनूत महामारी वा अनिकालं सी, अले स्वब्वय् छब्व छंगु पःखाःया पिने तरवारं सी, अले स्वब्वय् छब्वयात जिं प्यखेरं छ्यालब्याल यानाबी। अले नांगा तरवार ज्वनाः जिं इमित ली।
“थुकथं जिगु तं क्वलाइ, अले इमिगु विरोधय् दुगु जिगु तं शान्त जुइ। जिं थुकथं बदला काये। जिगु तं इमिके प्वंके धुंकाः इमिसं जि परमप्रभुं हे थःगु जोशय् थ्व खँ धाःगु खः धकाः सी।
“अय् सीमानिम्ह मनू, इस्राएल देशयात परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘अन्त! देशया प्यखें कुन्चाय् अन्त वःगु दु।
जुजुं बिलाप याइ, शासकत निराश जुइ, थ्व देशयापिं मनूतय्गु ल्हाः ग्यानाः खाइ। जिं इपिंलिसें इमिगु हे पहःचहःकथं व्यवहार याये, इमिसं याःगु न्यायकथं जिं इमिगु न्याय याये। “‘अले इमिसं जि हे परमप्रभु खः धकाः सी।’”
जिं माया यानाः छन्त स्वये मखु, जिं छन्त भचा नं माया याये मखु, जिं धात्थें छंगु पहःचहः व छंगु दथुइ दुगु घच्चाइपुगु पापया निंतिं छिमित सजाँय बी। “‘अले जि हे परमप्रभु खः धकाः छिमिसं सी।’
उकिं जिं धाःसा, जिं थःगु मिखा मेखेपाखे स्वय्के, अले जिं इमित भचा नं दया याये मखु, तर इमिसं छु याःगु दु, इमिगु ज्याया लिच्वः जिं इमिगु हे छेनय् प्वंकाबी।”
मांयागु कोखय् हे याकूब थः दाजु एसावनापं ल्वात। तःधिक जुइ धुंकाः व परमेश्वरनापं ल्वात।
वय्कलं जितः न्यनादिल, “आमोस, छं छु खनाच्वना?” जिं लिसः बिया, “पाके जूगु फलं जाःगु छगः दाला नयेत तयार दु।” अले परमप्रभुं जितः धयादिल, “जि थः प्रजा इस्राएलयात सजाँय बीत तयार दु। जिं इमिगु पापयात हाकनं मखंछु याये मखुत।”