2 “अय् सीमानिम्ह मनू, इस्राएल देशयात परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘अन्त! देशया प्यखें कुन्चाय् अन्त वःगु दु।
वय्कलं जितः न्यनादिल, “आमोस, छं छु खनाच्वना?” जिं लिसः बिया, “पाके जूगु फलं जाःगु छगः दाला नयेत तयार दु।” अले परमप्रभुं जितः धयादिल, “जि थः प्रजा इस्राएलयात सजाँय बीत तयार दु। जिं इमिगु पापयात हाकनं मखंछु याये मखुत।”
थ्व संसार याकनं हे मदया वनिन। उकिं मन थातय् लाकाः प्रार्थना याना च्वँ।
जिं छिमिगु नखःचखःयात दुखं च्वनीगु दिनय् व छिमिगु दक्व म्येयात ख्वःसलय् हिलाबी। जिं छिपिं सकसितं भांग्रा फीकेबी अले सँ खाकेबी। याकः काय्या निंतिं दुखं च्वंथें व ईयात यानाबी। व दिं तसकं म्हाइपूगु दिं जुइ।
आः छंगु अन्त वये धुंकल, अले जिं थःगु तं छन्त प्वंके। छंगु पहःचहःकथं जिं न्याय याये। छंगु घच्चाइपुगु ज्याया निंतिं छन्त लिच्वः बी।
जिं अगमवाणी ल्हानाच्वनाबलय् हे आकाझाकां बनायाहया काय् पलत्याह सित, अले भ्वसुलाः तसकं हालाः जिं धया, “हाय, परमप्रभु परमेश्वर! छु छिं इस्राएलया ल्यनाच्वंपिन्त भज्यंक नाश यानादी ला?”
मनूत जिमिगु पला पतिकं लिउलिउ वल, अले जिपिं बांलाक जिमिगु लँय् न्यासि जुइ मफुत। जिमिगु अन्त लिक्क दु, जिमिगु आयु फुइधुंकल। छाय्धाःसा जिमिगु अन्त वये धुंकल।
छिमिसं जवंखवं तसकं ल्वापु जूगु व ल्वापुया सः ताइ। अय्सां छिपिं ग्याये मते, छाय्धाःसा थथे ला जुइ हे माः। अय्नं थथे जुइवं तुं संसार नाश जुयावनी मखु।
दर्शनय् परमेश्वरं जितः इस्राएल देशय् यंकादिल, अले अन छगू तसकं तःजाःगु पर्वतय् तयादिल। उकिया दच्छिनपाखे जिं शहरय् थें यक्व छेँ खना।
“अय् सीमानिम्ह मनू, थःगु ख्वाः यरूशलेमपाखे स्वय्काः पवित्र थाय्या विरोधय् अगमवाणी ल्हा! इस्राएल देशया विरोधय् अगमवाणी ल्हा,
“अय् सीमानिम्ह मनू, ‘दिं फुना वनाच्वनी, अय्नं छगू नं दर्शन पूरा जुइ मखु,’ धकाः छिमिसं इस्राएल देशया बारे धइगु उखानया छु अर्थ दु?
वयागु अशुद्धता वयागु वसतय् दु। वं थःगु लिपाजुइगुया वास्ता हे मयाः। व तसकं हे बांमलाक क्वःदल, वयात हःपाः बीपिं सुं हे मदु। “हे परमप्रभु, जिगु दुःखकष्टयात स्वयादिसँ, छाय्धाःसा शत्रु त्याःगु दु।”
हे यक्व लः दुगु थासय् च्वनीपिं! व धन-सम्पत्ति यक्व दुपिं! छिपिं खतम जुइगु ई थ्यंकः वल, छंगु अन्त थ्यंकः वल।
अगमवक्तातय्सं मखुगु अगमवाणी यानाच्वंगु दु, पुजाहारीतय्सं इमिगु थःगु हे अधिकारं शासन यानाच्वंगु दु, जिमि मनूतय्सं थथे जुइगु हे यय्की। तर लिपतय् छिमिसं छु यायेगु?”
अशेरा द्यःमय्जुया थांत व वेदीत वं चुंचुं यानाः धू दय्कल। इस्राएल न्यंक दुगु धुपाँय् च्याकेगु वेदीत वं नाश यात। अनंलि व यरूशलेमय् लिहां वल।
वय्कलं धयादिल, “जिं इमित त्वःताबी, अले स्व, इमित छु जुइ? थुपिं बेक्वःपिं मनूत खः, अले विश्वास याये बहःमजूपिं मस्त खः।
अले परमेश्वरं नोआयात धयादिल, “पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क मनूतय्त जिं न्हंकाछ्वयेगु क्वःछीधुन। जिं इमित पृथ्वी नापं सुचुक न्हंकाछ्वये। छाय्धाःसा पृथ्वी इमिगु ल्वापुख्यापुं जाये धुंकल।
अनं लिपा सिमा, समुद्र व पृथ्वीइ फय् वने मजीक प्यम्ह स्वर्गदूतत पृथ्वीयागु प्यंगू कुन्चाय् च्वनाः फय् प्वाः तिनाच्वंगु जिं खना।
वं सारा संसारय् च्वंपिं जात जातियापिं मनूतय्त अर्थात “गोग” व “मागोगपिन्त” झंगः लानाः ल्वाकेत छथाय् मुंकी। इपिं समुद्रयागु फि थें यक्व दु।
छं धाल, ‘जि सदांया निंतिंया रानी जुयाच्वने।’ तर छं थुपिं खँय् बिचाः मयाः, अले लिपा छु जुइ धकाः नं बिचाः मयाः।
देशय् गुबलय् तक वा मवयाच्वनीगु? ख्यलय् च्वंगु घाँय् गुबलय् तक गनाः सुकूचिना च्वनीगु? देशय् च्वंपिं मनूतय्सं याःगु मभिंगु ज्याया कारणं पशुत व झंगःत फुक्क नाश जुइ धुंकल। छाय्धाःसा मनूतय्सं “झीत छु जुइ, वय्कलं खनी मखु” धयाच्वंगु दु।
परमप्रभुया वचन जिथाय् वल,
धर्मी व दुष्ट निखलःसित जिं खतम यानाबी, अथे जुयाः दच्छिनंनिसें उत्तर तक फुक्कसिगु विरोधय् जिगु तरवार दापं पिहां वइ।
“‘अय् इस्राएलयाम्ह अपवित्र व दुष्ट शासक, छंगु लिपांगु दिं व सजाँयया ई थ्यंकः वःगु दु।
“‘छं पुलांगु ईयागु ईखयात नुगलय् तया तल। अले इस्राएलीतय्त इमिगु विपत्तिया इलय्, इमिगु लिपांगु सजाँयया ई थ्यंबलय् छं इमित लडाइँलय् बुके बिल।
हाय! व दिं! छाय्धाःसा परमप्रभुया दिं लिक्क दु। व ला दक्व शक्ति दुम्हपाखें सर्वनाश थें हे वइ।
अले इमिसं छन्त ‘छं छाय् झसुका तयाच्वनागु’ धकाः न्यन धाःसा थथे लिसः ब्यु, ‘वयाच्वंगु खबरं यानाः सकसिगु नुगः खाइ अले सकसिगु ल्हाः याताप्याता जुइ। सकसिगु नुगः क्वतुनी अले सकसिगु पुलि लः थें याग्लाप्याग्ला जुइ। स्व! थथे जुइत्यंगु दु, अले थथे हे जुइ,’ जि, परमप्रभु परमेश्वरं थथे धाये।”