3 अले वयात थथे धा, परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, ‘हे शहर, थःत अशुद्ध यायेत मूर्तित दय्कूम्ह, थःगु हे अन्तया ई हयेत, थःगु हे दथुइ हि बाः वय्कूम्ह शहर!
परमप्रभुया उजंकथं हे यहूदाय् थ्व विपत्ति वःगु खः। मनश्शें यक्वः पाप याःगुलिं वय्कलं थःगु न्ह्यःनं यहूदायात नाश यानाछ्वयेगु क्वछिनादीगु खः।
मनश्शें निर्दोष मनूतय्गु हिं यरूशलेमयात जाय्काब्यूगु खः। अले परमप्रभुं क्षमा बी मास्ति वयेकामदी।
थुकथं इपिं थःगु हे ज्यां यानाः अशुद्ध जुल। थःगु हे ज्यापाखें परमेश्वर प्रति विश्वास याये बहःमजूपिं जुल।
स्वःसा, विश्वास याये बहःजूगु शहर आः गथे छम्ह वेश्या थें जुल! न्याय व धार्मिकतां जाःगु शहर तर आः स्याइपालिपिन्सं जाःगु दु!
तर जिं धायेमाःगु खँ जि परमप्रभु थःम्हं हे धाये, अले गुगु वचन जिं धाये व पूरा नं याये। व लिबाइ मखु, छाय्धाःसा अय् विद्रोही घराना, छिमिगु दिनय् हे जिं धयागु खँ जिं पूरा याये, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।’”
“अय् सीमानिम्ह मनू, छु छं वयागु न्याय याये, मखु ला? छु छं थ्व ज्यानमारा शहरया न्याय याये, मखु ला? छं वयागु फुक्क घच्चाइपुगु ज्या वयात कनाब्यु।
उकिया दुने दुपिं हाकिमत थः शिकारतय्त कुचा कुचा याइपिं गुँखिचात थें च्वं। इमिसं बेइमान यानाः फाइदा कायेत हि बाः वय्काः मनूत स्याइगु।
छं बाः वय्कूगु हिं यानाः छ दोषी जूगु दु। छं दय्कूगु मूर्तिं यानाः छ अशुद्ध जूगु दु। छंगु नाशया दिं वये धुंकल। छंगु ई फुत। जिं छन्त संसार न्यंकं न्हीकीगु खँ यानाबी। फुक्क देशं छन्त हेस्याइ।
“‘स्व! छंगु पःखाः दुने दुपिं सकलें शासकतय्सं गय् यानाः थःगु बल मनू स्यायेगुलिइ छ्यलाच्वंगु।
छाय्धाःसा इमिसं व्यभिचार याःगु दु, इमिगु ल्हातय् हि दु। इमिसं थःगु मूर्तितनापं व्यभिचार यात, जिगु लागि बुइकूपिं इमि काय् म्ह्याय्पिन्त इमिसं उपिं मूर्तितय्गु न्ह्यःने मिइ बलि छाल।
तर धर्मी मनूतय्सं धाःसा इमित व्यभिचारिणी व मनू स्याइपिं मिस्त धकाः न्यायया सजाँय बी, छाय्धाःसा इपिं व्यभिचारिणी मिस्त खः। इमिगु ल्हातय् मनू स्याःगुया हि लाःगु दु।
वं इपिंलिसें हे व्यभिचार यात, इपिं सकलें अश्शूरयापिं ततःधंपिं मनूत खः। वं सुयात यय्कल, इमिगु हे मूर्तिं व अशुद्ध जुल।
अथे जुयाः इमित धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – छिमिसं लानापं हि नइगु, छिमिसं मूर्तित पुजा याइगु, छिमिसं मनूत स्याइगु, धात्थें हे छिमिसं थ्व देश छिमिगु खः धकाः मतिइ तयागु ला?
वय्कलं जितः धयादिल, “इस्राएल व यहूदाया घरानाया पाप तसकं तःधं। देश मनू स्यायेगु ज्यां जाःगु दु अले शहर अन्यायनं जाःगु दु। इमिसं धाइगु, ‘परमप्रभुं देशयात त्वःतादीगु दु, परमप्रभुं मखं।’
छिमिसं हि बाः वय्काः सियोनयात अले मभिंगु ज्या यानाः यरूशलेमयात दय्कीगु।
वया नायःतय्त गर्जे जुइपिं सिंहत खः। वया न्यायकर्तात गुँखिचात खः गुपिन्सं कन्हय् सुथय् तक छुं ल्यं तइ मखु।
छिमिसं थःगु छाःगु नुगः व पश्चात्ताप मयाःगु नुगलं यानाः परमेश्वरया धार्मिक न्याय खने दइगु उगु तंया दिंया निंतिं थःगु निंतिं तं मुंका च्वंगु दु।
अज्याःपिं मनूतय्सं लोभलालचय् लानाः छिमिके हेय्का कायेत मखुगु खँ दय्काः स्यनी। न्हापांनिसें हे अज्याःपिं मनूत दोषी खः धकाः परमेश्वरं धयादीगु दु। अय्जूगुलिं अज्याःपिं मनूत याकनं हे हासनास जुयावनी।