1 परमप्रभुयागु थ्व वचन जिथाय् वल,
शहरया दुने फुक्क थासय् नाश जक दु, अनया लँय् ल्वापु व ख्यापु धयागु गुबलें मप्वं।
धार्मिकतां देशयात तःधंकी, पापं देशयात क्वथुनी।
स्वःसा, विश्वास याये बहःजूगु शहर आः गथे छम्ह वेश्या थें जुल! न्याय व धार्मिकतां जाःगु शहर तर आः स्याइपालिपिन्सं जाःगु दु!
छाय् छ थःगु घाःया निंतिं ख्वयागु? छंगु स्याःचाः लनीगु वासः मदु। छंगु अधर्म तःधं अले छं यक्व पाप याःगु दु उकिं जिं छन्त थज्याःगु व्यवहार याना।
छ मिया लागि सिँ जुइ। छंगु हि छंगु हे देशय् बाः वइ। छन्त हाकनं गुबलें लुमंकीगु जुइ मखु, छाय्धाःसा जि परमप्रभुं हे थ्व खँ धयागु खः।’”
“अय् सीमानिम्ह मनू, छु छं वयागु न्याय याये, मखु ला? छु छं थ्व ज्यानमारा शहरया न्याय याये, मखु ला? छं वयागु फुक्क घच्चाइपुगु ज्या वयात कनाब्यु।
परमप्रभुयागु थ्व वचन जिथाय् वल,
