9 “फारोनं छिमित, ‘छुं अजू चायापुगु ज्या क्यँ,’ धकाः धाइबलय् छं हारूनयात धा, ‘छिं थःगु कथि फारोया न्ह्यःने वांछ्वयादिसँ,’ अले व सर्प जुइ।”
मोशां थःगु कथियात मिश्रया च्वय् ल्ह्वन। अले परमप्रभुं उखुन्हु न्हिच्छि व चच्छि देय्न्यंक पुर्बं फय् वय्कादिल। कन्हय् सुथय् व फसं क्वःबुइँचात हल।
थ्व कथि छं थःम्हं हे का, अले थुकिं छं अजू चायापुगु चिं क्यनेफइ।”
परमप्रभुं वयात धयादिल, “छंगु ल्हातय् छु दु?” वं धाल, “कथि।”
अथे जुयाः मोशा थः कलाः व काय्पिन्त गधा गय्काः परमेश्वरं बियादीगु कथि ज्वनाः मिश्र देशय् लिहां वन।
परमप्रभुं धयादिल, “व बँय् वांछ्व।” मोशां व बँय् वांछ्वल। अले व छम्ह सर्प जुल। थ्व खनाः ग्यानाः मोशा तिंन्हुल।
परमप्रभुं मोशा व हारूनयात धयादिल,
अले मोशां थःगु कथि आकाशपाखे ल्ह्वन, परमेश्वरयागु शक्तिं आकाशय् नँ न्यात, प्वँ गात, अले पृथ्वीइ मलः जुत। थुकथं परमप्रभुं मिश्र देशय् प्वँवा गाय्कादिल।
“छिमि परमप्रभु परमेश्वरपाखें छगू चिं फ्वँ। व चिं चाहे पातालया तःगाःगु थाय्पाखेंया जुइमा चाहे च्वय् स्वर्ग पाखेंया जुइमा।”
वलिसें खँ ल्हा, अले वयात थथे धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘हे मिश्र देशयाम्ह जुजु फारो, जि छंगु विरोधय् दु, थःगु खुसिचातय्गु दथुइ च्वनाच्वनीम्ह छ तःधीम्ह लखय् च्वनीम्ह जन्तु, छं थथे धाःगु दु, “निल खुसि जिगु हे खः, व जिगु निंतिं दय्कागु खः।”
वय्कलं धयादिल – “थौंकन्हय्यापिं मनूत गुलि जक मभिना वःगु, अले परमेश्वरयात विश्वास यायेगु त्वःता हःगु। थुमिसं अजू चायापुगु चिं स्वयेत धयाच्वन। अहं, छिमित अगमवक्ता योनां क्यना वंगु चिं सिबय् मेगु छुं हे चिं क्यनी मखु।
जिं परमेश्वरयागु ज्या यानाच्वनागु दुसा जितः विश्वास मयाःसां जिं यानागु ज्या यात विश्वास यानादिसँ। उकिं जिके बाः दी, अले जि बाःयाके दु धकाः छिकपिन्सं सीकादिसँ, थुइकादिसँ।”
थथे यानादीगुलिं नायःतय्सं वय्कःयात धाल – “छु छिके थथे यानादीगु अधिकार दु ला? अथे जूसा छु छिं जिमित अजू चायापुगु ज्या व चिं क्यनादी फु?”
अले इमिसं धाल – “अय्सा छिं जिमित छु चिं क्यनादी? गुकिं यानाः जिमिसं छितः विश्वास याये फइ? छिं छु ज्या यानाः क्यनादी फु?