2 जिं छन्त छु छु उजं बी व हे छं हारूनयात धा। अले छिमि दाजु हारूनं फारोयात इस्राएलीतय्त वयागु देशं वनेब्यु धकाः धाइ।
तर मीकायां धाल, “धात्थें परमप्रभु म्वाःम्ह खः थें, परमप्रभुं जितः छु धयादी, जिं व हे जक नवाये।”
छ व नापं खँ ल्हा अले छं धायेमाःगु खँ वयात धा। जिं छिपिं निम्हय्सितं न्ववायेत ग्वाहालि याये। अले छिमिसं यायेमाःगु खँ जिं स्यने।
वं छंगुपाखें मनूतनापं खँ ल्हाइ, व छंगु निंतिं म्हुतु थें जुइ अले छ वया निंतिं परमेश्वर थें जुइ।
अनं लिपा मोशा व हारूनं वनाः फारोयात धाल, “परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादिल, ‘जिमि मनूतय्त वनेब्यु, अले इमिसं मरुभूमिइ वनाः जिगु निंतिं नखः हनेमा।’”
वय्कलं वयात थथे धयादिल, “जि परमप्रभु खः। जिं छन्त छु छु धाये व फुक्क मिश्रया जुजु फारोयात धा।”
अले मोशा व हारूनं परमप्रभुं उजं बियादी थें हे यात।
“यर्मिया तयार जु! जिं छन्त उजं बियागु फुक्क खँ वनाः इमित धयाब्यु। आः इपिं खनाः ग्याये मते! मखुसा जिं छन्त इमिगु न्ह्यःने ग्याये माय्काबी।
तर परमप्रभुं जितः धयादिल, “‘जि ला मचा हे तिनि’ धकाः धाये मते, तर जिं छन्त सुयाथाय् छ्वये अन छ वने हे माः। जिं छन्त छु छु उजं बी, छं व इमित कने हे माः।
अले वय्कलं जितः थथे धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, जिं छन्त धयागु फुक्क खँ बांलाक न्यँ, अले नुगलय् ति!
“अय् सीमानिम्ह मनू, जिं छन्त इस्राएलया घरानाया पिवाः यानागु दु। उकिं जिं आः धयाच्वनागु खँ न्यँ, अले इमित जिगुपाखें ख्याच्वः ब्यु!
अले जिं स्यना थें छिमिसं इमित स्यनेकने यानाः फुक्कं खँ मानय् याकि। न्यँ, संसार फुना मवंतले जि छिपिंनाप हे दइ।”
छाय्धाःसा परमेश्वरयागु खँ छुं नं मल्यंकुसे जिं छिकपिन्त न्यंकागु हे दु।
जिं छिमित बियागु आज्ञाय् छुं तने नं मते लिकाये नं मते। अय्नं जिं छिमित बियागु परमप्रभु छिमि परमेश्वरया आज्ञा मानय् या।