2 परमप्रभुं वयात धयादिल, “छंगु ल्हातय् छु दु?” वं धाल, “कथि।”
याकूबं लहरे पीपल, मर्स्याबरां व स्यांगुलिमाया कचा ध्यनाः उकियात तुइक बाला चिंक फायाः
एलीशां वयात लिसः बिल, “छंगु लागि जिं छु याये माल? छंगु छेँय् छु दु? जितः धा।” वं धाल, “छिकपिनि दासयाके छुं नं मदु। चिकंथल जक दु।”
परमप्रभुं छिगु बल्लाःगु राज्य यरूशलेमं तःधं यानादी। छि छिकपिनि शत्रुतय् जुजु जुयादी।
थ्व कथि छं थःम्हं हे का, अले थुकिं छं अजू चायापुगु चिं क्यनेफइ।”
अथे जुयाः मोशा थः कलाः व काय्पिन्त गधा गय्काः परमेश्वरं बियादीगु कथि ज्वनाः मिश्र देशय् लिहां वन।
सुथय् न्हापां फारो खुसिपाखे वनीबलय् छ वयात नापलाः हुँ। वयात नापलायेत नील खुसिया सिथय् दनाच्वँ अले व सर्प जूगु कथि नं ज्वनाः हुँ।
“फारोनं छिमित, ‘छुं अजू चायापुगु ज्या क्यँ,’ धकाः धाइबलय् छं हारूनयात धा, ‘छिं थःगु कथि फारोया न्ह्यःने वांछ्वयादिसँ,’ अले व सर्प जुइ।”
अय्नं वं मगाःमचाःपिनिगु न्याय धार्मिकतां यानादी, अले पृथ्वी च्वंपिं गरीबतय्गु न्याय निसाफ यानादी। थःगु वचनया शक्तिं पृथ्वीयात दायादी। अले थःगु म्हुतुया सासलं दुष्टतय्त नाश यानादी।
पशुत ल्याः खाइगु कथिया क्वय् जुयावनीपिं बथांयापिं सा द्वहं, फै दुगुचा झिम्हय् छम्ह परमप्रभुया निंतिं पवित्र जुइ।
हे परमप्रभु, छिं कथि ज्वनाः थः प्रजायात ज्वयादिसँ, नायुगु ख्यलय् व गुँइच्वनीपिं छिगु सर्बयया फैच्वलय्त ज्वयादिसँ। कर्मेल डाँडाया गुँइ याकःचा च्वंनाच्वंसां इपिं न्हापा थें हे बाशान व गिलादय् च्वंगु घाँय्ख्यलय् वनाः ज्वयेमा।