13 मोशां परमेश्वरयात धाल, “जिं इस्राएलीतय्थाय् वनाः इमित ‘छिमि पुर्खाया परमेश्वरं हे जितः छिमिगु निंतिं छ्वयाहःगु खः’ धकाः धायेबलय्, इमिसं ‘वय्कःया नां छु खः?’ धकाः न्यन धाःसा जिं इमित छु धायेगु?”
याकूबं धाल, “छिगु नां छु?” वं धाल, “जिगु नां छाय् न्यने माल?” अले वं वयात आशिष बिल।
परमप्रभु झीगु निंतिं ल्वानादीम्ह खः, वय्कःया नां परमप्रभु खः।
परमेश्वरं धयादिल, “जि छनापं दइ। अले जिं हे छन्त छ्वयागु खः धयागु खँया चिं थ्व जुइ, छं थः मनूतय्त मिश्रं पित हये धुंकाः छिमिसं थ्व हे पर्वतय् परमेश्वरयात आराधना याइ।”
परमेश्वरं मोशायात धयादिल, “जि सु खः व हे खः। वय्कलं हाकनं धयादिल, छं इस्राएलीतय्त थथे धा, ‘जि खः धाःम्हय्सिनं जितः छिमिथाय् छ्वयाहःगु खः।’”
परमेश्वरं हानं मोशायात धयादिल, “इस्राएलीतय्त धा, ‘परमप्रभु छिमि पुर्खाया परमेश्वर आर्थात अब्राहाम, इसहाक, याकूबया परमेश्वरं जितः छिमिथाय् छ्वयाहःगु खः।’ “न्ह्याबलेंया निंतिं जिगु नां थ्व हे खः। जिगु थ्व हे नामं जितः छिमिसं पुस्तां पुस्ता तक लुमंकेगु याइ।
वयात थथे धा, ‘परमप्रभु हिब्रूतय् परमेश्वरं जितः थथे धकाः छिथाय् छ्वयाहयादीगु दु। जिमि मनूतय्त मरुभूमिइ जितः आराधना यायेत वनेब्यु। अय्नं छं आः तक नं जिं धयागु खँ मन्यं।
स्वर्गय् वनाः सु लिहां वःगु दु? सुनां फय्यात थःगु ल्हातिइ प्वःचिनातःगु दु? सुनां समुद्रयात कापतय् च्यूगु दु? अले सुनां पृथ्वीया लागा कियाब्यूगु दु? थ्व फुक्क सुनां याःगु? छिपिं सुनानं स्यूसा व सु खः, वया काय् सु खः जितः धा।
अथे जुयाः जिमि प्रजां जिगु नां म्हस्यू। थुकथं इमिसं व दिंखुन्हु इपिं लिसे नवाम्ह जि हे खः धकाः म्हसी। खः, जि व हे खः।”
अथे जुयाः परमप्रभु थःम्हं हे छन्त छगू चिं बियादी। ब्याहा मयानिम्ह छम्ह मिसां काय् बुइकी, वय्कःया नां इम्मानुएल तइ।
छाय्धाःसा झीगु निंतिं छम्ह मचा बूगु दु। झीगु निंतिं छम्ह काय् ब्यूगु दु। वं हे झीत राज्य याइ। वय्कःया नां “तसकं अजू चाइपुसे च्वंम्ह सल्लाहकार,” “शक्ति दुम्ह परमेश्वर,” “सदांयाम्ह अबु,” “शान्तिया राजकुमार” जुइ।
वयागु इलय् यहूदाया मनूतय्त बचय् याइ। अले इस्राएल सुरक्षित जुयाच्वनी। परमप्रभुं वयागु नां ‘परमप्रभु जिमिगु धार्मिकता’ तयादी।”
मरियमं काय् छम्ह बुइकी, अले छं व मचायागु नां येशू ति, छाय्धाःसा वय्कलं थः मनूतय्त इमिगु पापं छुतय् यानादी।”
“ब्याहा मयानिम्ह छम्ह मिसां काय् बुइकी, वय्कःया नां इम्मानुएल तइ।” इम्मानुएल धाःगु “परमेश्वर झीनाप दु” धइगु खः।
झी तापाःबाज्यापिं अब्राहाम, इसहाक व याकूबया परमेश्वरं वय्कःया सेवक येशूयात तःधंकादिल। न्हापा थ्व हे येशूयात छिकपिन्सं ज्वंकल। अले पिलातसं त्वःतेत्यंबलय् त्वःतके मब्यूसे स्याये यंकि धकाः धाल।
अले मानोहं वयात धाल, “छिगु नां जिमित धयादिसँ। छाय्धाःसा छिगु बचं पूवने धुंकाः जिमिसं छितः हनाबना याये।”
अले व मिसा वनाः थः भाःतयात थथे धाल, “परमेश्वरया छम्ह मनू जिथाय् वल। वयागु ख्वाः स्वयाबलय् परमेश्वरया दूतयागु थें ग्यानापुसे च्वँ। जिं वयात व गनं वयागु धकाः मन्यना अले वं नं जितः थःगु नां मकं।